Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi
ÍN LIBR. IIIIL ENNEAD. L 25
yt fe:quodammogo appareat venuiffe. In quo enim effe, viuere, intelligere, veip[a funt vut , bic dum intellizit [ez ametipjum;,imterim nefcio quid eJJentiale,atque vitale in feibfo gignere, yel expedire,vel con[ermare videtur. Ex bis ommnibus colligere po[]umus,intimam maxime perfeitama, motionem , generationémque in mente vigere : ideóque perfectilfmam ejJe vitam. Im mente inquam diuina ; primà atque per [e, in nofIra yero proximé atque per ip[am. Beatam itaque vitam e]Je putamus,non yitam quidem talem aut talem, quaft additamenti alicuius egenam,[ed viz tam ip[anz fummo vinenci gradu vizentem.Vitam inquam, ic eff , a&um e[fentie prime diretum naturaliter in ip[um bouum,atque ita perjeéum. dtquein boc ipfo perfettionis gradu, [nmul «7 intelleHum fieri cogitamus, vitam que ipjam ipfo mtelle&u prorfus ab[olui. In boc autem iutellectu idem eft viuere, intellivere,velle,quamuts im natuz ra rationali aliud fit viuere,aliud cogitare,aliuda, eligere ficut ey in cele[Hi lumine idem efl lucere , micare , caleve: quamuis noftro boc aerts lumine aliud fot fuloere, aliud refulgereyaliudque feruere. Que enim natura inferior per diuerfa facere cogitur, eadem per vnum explet natura [uperior. Quemadmodum que instrumentis quinque [ene [us excterior agit,eadem vno quodam imaginatio peragit. Et que pluribus, fmgulisque formis imaginatio macbtnatur, ratio yua quadam yniuerjali [ecie,colligit."PofIremó que ratio percurrit abu multiplictintelle&us vno [labia liz confequiturat£u, imbalu perpetuo poffidet. Eluitus itaq; Yiuere eit intelligere: buius intelligere,velle: Yel frqua forfan in voluntate diflinctio fit, eodem tamen nature [ue (vt ita loquar) initinttudum ad bonum nititur,natuz raliter velle dicitur : dum a[Jequitur banum, dicitur inteiligere: rur[us dum bonum confequutus ampletitur , velle iterum iudicatur. Hec Vita prima, primaa, mens paterno emper bono perfraens, beata vita cen[etur. Hinc quoque mens quelibet perpetuo fit beata menti primeeac perillam Fono femper inbevens. Hinc c ratio totiens euadit jJelix, quorieas fue menti, pera [uam diuine menti coniungitur.
Rationalis naturapotett confequi vitam beatam: quando fcilicet intellectu formatur & agit.
IIII Cimigiturvita beata fit perfit&fa vita, per[etfa verà vita fit iatelleus verus , acugue peyfeitus: Oueris tur deinceps: l/trum bomo, id ejf anima rationalis, [ua ipfa rationali potentis banc mentem , bauc vitam conjequi goftit. Huicigitur queJHoni m quarto libri capite rejpoudettr,aliquando conjequt pojJe:quod quidem in T beologia, e in libro de Mente lasius apevimus. 15 bec rationalis duos przevipue Paber acítis: Int uitum [cilicet , atque argue mentum. Iatuitu quidem formas àxnaterie conditionibus refoluit cg ab[Labit:atque à Jingulis imaginailonts jore mis d yaiuerfales je recipit formas: rur[us ad vniuerfales imagts donec ad communiffimas perueniat jormas , ipftus jam intelligentize proprias: vbi fmem facere videturin mente, à qua eriam argianenti virtutem ducit ,dum priae cipales jcientiarum , artium, regulas intelle&tui naturaliter infitas fibi ipi pre]cribit tanquam argumentandi principia. Sicitaque «7 intuendo finem fsfHit in meute : G' argumentando trapit. 4 mente principium : €» merità, quoniam velut pofferior naturaliter inde dependet. Finis itaque rationis eff, pro Viribus mente potiri. Hinc ergo quo udie nititur, quantum non impeditur, magis sradatim, magisá, menteformari.. Cim verà potentia bec tanquam [peciei buic naturalis non fit inanismentem quandoque ajj equi poteft : eandémque virtute denique perfici, qua a quotidie proficit. Cum verà potentia rationalis ad ideales tatelligeniwe formas, e regulas iam procefferit ,tunc vee lut materia quedan iy [a mente formabitur quafe forma, e [ub meutis aftu iam aget: Atque iia demum illius vita viuet,viueta, beata. Quad | fi bac ín vita tanquam occupata diuerfts «cquirere nequit,adipi[cetur in altera: cg: illecitius confequezur, qti fe ad id propenfits com parauerit. In Tlotiniverbu netabus,intellettum quendam efteintima, propriamz«e ips anime partem. dc priufquam ratio tota conuertatur ad mentem, adbucin anima effe intelle&tg, atque rationem,tanquam duas anime partes. po[Iquam vero conuer[a fuerit, intelle&um non amplius effe partenz, Jed animum ipjum eJfe tunc intelletfum: qui certe animus non prius est felix, nift totus a&u intelle&tus enadat.Fer me ficut ublemis acr Jub |pbera ignis esf igneus,agítque vt ignis. quinetiam neque bomo eft , nifrintelle£tum falit babeat in patentia. Quod quidem propter animalia bruta ditfum arbitror: in quorum imaginationibus fg qua yis ar gumentatrix inejL nequit tamen mente formari. C um enim proprie mentis forme Jlabiles omnino ey com munij;ie me fmt ,merita imaginatio bruti per formas fuas, eg particulares tantum , «y: mobiles , nunquam potefl ente formari. Ratio verà per formas [uas quamus quodammodo mobiles, tamen vniucrfales pote[H ad intellizentie for fnas quandoque perduci. Poft bac dilbuiat eiu[modi felicitatem propter curvam animalis eiui que incommoda miniz mé perturbari: quippe cum animus fic affcétis animal non effe fui partem exi[Himet, fed aliquid vel ex eo Jaéfum vel fae prouidentiz comvaendatum. Zffymat autem inter bec Plotinusanimwm fic affcétum Fbimet bonum exiffere, fcilicet per intelle£fualem formam, quam nuper rationalis animus ost indutus: mutus inquam fub intelle&tu proz prio: quemadmodum eg proprius intellectus ab iaitio diuinum induitur intelle&tum "tque omnino perintellectg, C proprium, eg diuinum,animtus ipfo bano perfruitur. Quod quidem in fe Jtmpliciter bonum eft, in intellet£u yeró ejJentiale, vitalejintellecuale,intelligibile bonum.
Qua Peripatetici obijciant,
ν΄ Quintum]ibri caput [ummatim enumerat,que buic felicitatis definitioni [rt Peripateticus aliquis obietturus e que ad felicitatem necc[Jaria videantur, numeraturus. Inter bec notaliis mavica eneficia in corpus cg? animam. poffe nonnilil,quod σσ’ Porphyrius a[fevit: praefertim in animas quodammodo d:biles, id eflimaginationi αηδία,
necintelle&u velut "Palladis clypeo bafTa4, munitas. fed de veneficis,fafcinationibisque fatis in 7 beologia «2 Cone uiuio de amore tratfamts.
Finem vltimum effe bonum vnum fcilicet fummum, intelligibile vel plufquam intelligibile.
VI Adbecincapite PE re[hondet: Sifelicitatem in verum bumanarum pro[peritate e» traquillitate quae
dam eiu[modi poneremus [equi que à Peripateticis obieta funt fcilicet mon e[Je felicem cui aduer[a cütingant.Cima
verà beatam yitam in ipfa primi, diuinique boni poffcffime ponamus: nec reliqua preterea que dicuntur bona buic
cen[et anmumeranda : neque borum. contraria felicitatem putat nobis adimere : modo interim ab ip[a diuinitate c