Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

* car * TaUT oU»

Y auTO

LIBER QVARTVS

σα δαπύνοι 4» aAgdv d? qmumy À protendatur dolor adeo vehemens; vt fermà

xaAcu Od , 9 αἰρόμενον, ὥσε ο τῶ cQodeo ὅμως μη 2gmaTUWyUVoJ; &XNd e pei a ogcmvos , qi zen iy DBsAdicrm4. 2 92 di pug co αὐτεζάσιον οὗ τούτοις..ΎΕὴ δὲ εἰσέναι, os 8», οἵω τοις ὤλλοις Φαίνεται, αθιάδτα κα! τῶ σγκοαίω Φανείται ὄκωσσε, κοὺ ὃὶ µέγθι τοῦ εἴσω ἐκοισεέμάςὲ τὸ ὤλς λα, ὥτε ἀλγεινᾶ, οὔτε λυπηρα,ΚΦ) ὅταν mE AA λος τὸ ἀλγεινὼ- ἀοθένεια 99 εἴη ὠνυχής ἡμετέρας. Κο τουτο μιαρτυρέῖ, ὅταν λαμ2έγειν ἡμᾶς κεροοςἡγώμεαικαι πο τενόντων ἡμων εἰ γίγωοιτο, κέρς) (8. εναν Ἰβεμένων, κφὶ καὶ τὸ όκεί. vay Εισκοσγεμενων, ἄλλα τῶν αὐτῶνόπως μὴ Avmíue m. ουτο ?), ἡμετέρα ἦδη ἀοθένεια, ζὺ δὴ σειαιρέν , αλλα μὴ εἑῶντιωο Φφοββέίδαι p φένηται. εἰ δέ ἷις λέγοῖ, ὅτως ἡμᾶς πεφυκέναε, ὥσε ὀλγεῖν 25) τοῖς τῶν οἰκείων συµιέβοροίές͵ ^ νωσπέτω,ὅτι ἡὶ παῤτες ὕτως, κά] δἷε της Ὀρετῆς, τὸ κοινὸν τῆς Φύσως σεὺς τὸ ὤμεινον ἄγευ,κα] σσεὸς τὸ κιώλλιον ορ αρὺς πολλὰς. καλλίον 3, τὸ μη cidud'éyec mig yepuCopeycie τῇ κοινή «θύσὲ ο ειγσἷς εἶνομ.ς οὸ ἐδιωίεκῶς ο ἐτ, ἀλλ cioy a» Ando uéyay 9dgacéDou is τῆς τύχης σοληο0ὲσ ὠμυγόμενον: γενώσκοντα μὲν, 0A boi Φύσά πο ποιαύτω Gix. Pese To δὲ αὗτου Φύσά οέσσὸ, £y,0c d eva; a ὡς Ἀπῶᾶσι qpe(dega.* qoUTo gy qÜsAey; 7 Xgj eroe πο µή θελήτοὸ, ὅτοιν map

p κοὴ σεὲς ποδία εχει, ο υσκύητον κα]

6υσπαθη πὺν Ψυχᾶν παρέχασεν. : ΑΛΑ Λ᾽ ὅτων μη abonos 93. aci eis 2 Vác26, uy oy τεχνακς; αλλ εἰ μεν φυλάζεσι αὐτὸν απ΄: ὁ οἶτου εἶνοι ὅτως ἔχοντο, κο] οἷα εὐ ὕπνῳ κοιµώμενον, ή πωλύει αὐτὸν éd a pova. uan £a , oUd& c) Toig UzTV OLG ἄΦφαιρᾶνποτ] «α]μονίος αὐτὲνιἠδὲ «σσολόγον ποι” ὥνται τὸν γεόνον ποῦτον, ὡς μὴ πώντα τὸν (8ίον d aquoyét λέγευ. έ σε µῆ arsdeoy Qa cw, Ei wo σσ 9 Εὖε τὸν λόγον ποιοι ται. ἡμᾶς δε, οέμενοι σσ. οχον, εἰ éd auuoγέίέων ο) ἄπασσδαχ(θ» ζιπυμεν. ἀλλ ἔσω amc Gs Qai, un citra pue" (Bos µη σι εzu » x 1 ^ ^ ou / 4 νεργων κατ ὀρετίν, πῶς ον d d es poy &15 ἀλλ εἴ μὲν µη αἰσαῤοιτα ὅτι ὑραίνες, ὑγισάye 4 εν ἡ ον, και εἰ μή ζᾳ καλὸς, οὐδὲν ἡτ]ον Καιλὸς. ειδε 0A σοῴοο ϱῇ αἱθῦ ωῥοιτο ,"'iloy ez" pis ai ét epu mv ασ λεγοι, ὡς ο) τῇ σοφία 9) στο quoJ a E oC x2] Q92,9 Au T6 * a8 amp ety c) ϱὃ τῇ κατ’ ο)έργειαν σοέρέο, καὶ τὸ dd eu poy&v emapétyag. ETAT) [AV SV Gy 706 του

gera X, Tis σοῴιωσ,λέγοι οὗ a tog ó A6g06

$v«.a 4|, 1 mie σοζριας ὑπόσοισις cy ἐσίω πνὲ, rn Απ ο δα αν 9d (Nt, ty» f puadoy 7) e» 11 d ien er Ἄσπολωλε ?) eom scie ^ 4 ^ e 3 m ”- M ο τε τῷ πθιμωμευῴῇο 0A C06 CJ τῷ λεγομενῳ μή ω e D . f €, emo aoa ay &QUTO.Kd] £31 | X ψνυχής αὕτη tysp pela. c) QD TQ, 4 rua ὤύπνος θφέργεια. » ar UN ^x € m 4 CV Ep 0i p5EV. QU 9t, TTE Q ard eos 3,721829 6, 0e

jam enecet, quid dicemus ? Profe&o fi pro tendatur, quid oporteat facere confuitabit. nonenim n his liberum aufertur arbizriuni. Noffe vero oportet,non qualia cateris fingula; talia viris virtute preftantibus apparere: neq; rurfus fingula víque ad hominisintima peruez nire: neque alia quidem, neque cruciatus, ne« quedolores: neque rurfus quádo alij anguftus opprimütur. Alioquin foret hec quedam ani

B. me noftre debilitas. Quod quidem perfpicué

tuncapparet, quando operzpretium, vt hec nos lateant,fore cenfemus: fimiliter quoque fi quando praítare putemus, imminentem mor tem nos latere. Preterea cüm aliena incoms moda latere nos cupimusnon illis iam, fed no bis ipfis profpicimus, ne moleftiisvllis afficiamur, Id vero totum noftre imbecillitatis eft vi tium,quam propulfare procul oportet : neque imbecillitati cedétes formidare ne quid molez

C ftiz accidat, Siquis autem obiecerit,nos ita na

turainítitutos, vt doinefticorum cafibus doz leamus : is intelligat primum quidem non oz mnes fic affectos effe:deinde virtutis officium effe,commune nature coditionem ad id quod. melius eft perducere: atque ad honeftius aliz quid pretervulgi lencentiam: honeftius auté eít nequaquam his concedere, que communi naturz grauia effe videntur. Non enim quafi rudem efle decet,fed tanquam ftrenuum certaz torem fortunz i&us viriliter propulfantem. Quippe cüm cognolcat communi quidein nà« turz talia difplicere,fuo autem ingenio perez renda non tanquam revera grauia, fed velut pueris terribilia.Hec igitur num voluiffet?For té quidé nolebat:quando tamen accidunt,virtutem his opponitper quam animus haud facilé permutetur,atque patiatur.

S E D quando fibi minime cóllat vel mot Beaisratia

bis,vel magorum artibus obrutus,quidnam di

a prohibet effe felicem? Quoniam neque in 4 omnis illi felicitatem adimunt, neque mométi vllius tempus id eftimant, quo minus per

omnem vitam felicem effe confiteantur.Sin au oc5/5s pvo tem probum effe negent, haud amplius de pro fpicias asia.

bato viro verba faciunt. Nos autem concedentes effe probum, vtrum femper fit felix quatenus probus eft, quarimus. Át fi virtute pre-

E ditus,aiunt,neque tamen id fentiens,neque fez

cundüm virtutem agens. quomodo ergo felix erit? Verüm etfi non fentiat fe effe fanum;nihi]ominus fanus erit: rurfus fi non aduertat fe ef fepulchrum , non minus erit pulcher. Si autem fapientem fe effe non fentiat, minüfne erit fapiens?Sed forte quis dixerit, fapiétiz quidé oportere fui ipfius fenfu m,animaduerfioneéms que ineffe: fapientize namque in actufuo pofiz G tz adeffe felicitazem. Ceterüm fi fapientia eiüfqueactio aduentitia foret, eiufmodi fermo nónihilforté conuinceret. Sin autem fubítantia fapientizin effentia quadam,imo potiusin efz fentia fita eft: neque perit heec ipfa elfentia in dormiente, vel in eo qui fibimet conftare, vel confcium effejnegatur: Atque elt ipfe effentie a&tus in ipfo;talisqueaétus perpetuo vigilans.

pimirum tunc etíam ipfe probus, quà probus ,vel fidormiens, infirmusque fit aget. Latebit

cemus^Át fi concefferint ipfum eo ftatu Virtü- ejerzg iam tem propriam retinere,ac veluti dormienter, a/fixiz intel