Srpske narodne pjesme. Knj. 5, U kojoj su različne ženske pjesme

242

Па стадоше Скадру пријетити: Ми оћемо Скадар оборити. Кад то чуо од Скадра везире, Одиста се везир препануо. Једно јутро кћери подранио, Оде везир у каваза жута.

Кад га виђе Златија ђевојка, Пред оца је на ноге скочила, Па под баба јастук потурила. Сједе везир у кавазва жута,

Па ђевојци поче бесједити: „Кери моја, дуго јадна била! „Што си тако одвише лијепа, „Да си Бог да ти мени слијепа, „Па би бабу много боље било. „Тебе просе лале и везири,

у ти, кћери, нећеш ниједнога, „На Скадар се наљутише Турци, »Оће Скадра да оборе града. „Но ако ћеш мене послушати, „А ти бирај четири везира, „Кћери моја, кога теби драго. „Ако хоћеш који има блага, „Узми, млада, босанска везира; „Ако хоћеш за господичића, „Узми, кћери, млада Видајића »Од Зворника града бијелога; „Ако хоћеш за стара јунака, „Узми, кћери, везир-Јањадолца; удао желиш поћи за јунака, „Узми, кћери, везир-Пећанина.“ Кад то чула Златија Ђевојка,

25

'30

35

50

ст ст