Topola

stavno u cijelost sastavljeno; conclusa oratio. b) zaključiti, zaglaviti, epistolam; crimen decumarum (u govoru); napose ret. t. t. o zaglnvku govora, ea ipsa c.; apsol. ut concludamus atque ita peroremus; također perijodički zaok ružiti, ritmički, blagoglasno zaglaviti (govor), sententias; oratio non conclusa; (Quint.) ille (Demosthenes) concludit astrictius, hic (Cicero) latius, perijodi su u onoga vise zbijeni itd. c. jiloz. t. t. zaključiti, dokazivati, rationem hoc modo; ex rebus concessis quod velis; argumentum ratione; perorationem; concludunt ratiunculas Stoici, cur non sit malum; quattuor sunt capita, quae concludant nihil esse etc., koje vode do zaključka, dokazuju itd.; apsol. concluse, adv. [concludo] zaokruženo, blagoglasno, dicere, jednom Cio. or. 53, 177. conclusio, onis, f [concludo] 1) neprijateljsko opkoljavanje, pbdsj edanj e, opsada, blokada. 2) zaključak, konac, muneris tui; napose zaglavak govora, c. orationis et quasi peroratio. 3) zakjučak, izvod, konklxizija; i c. rationis. 4) ritmičko poredanje, blagoglasno zaokruženje, perijod sa i bez verborum, sententiarum; (Quint. 10, 2. 17.) praecisis conclusionibus (zadnji dio, kojim se perijod završuje) obscuri. conclusiuncula, ae, f. [dem. od conclusio] kukavan zaključak. eoncoenatio gl. concenatio, con-color, oris, adj. jednobojan, jedne boje, * sus; * s dat. con-comltatus, adj. praćen, jednom Plaut. mil. 4, B, 10. con-coquo, coxi, coetum, 3. 1) prokuhati, odatle napose: probavljati, prbb aviti, cibum, cibus facillimus ad concoquendum. 2) tp.a) c. se. Izmučiti se, ginuti od straha, izjedati se, mrčati, opadati, Plaut. b) dobrovoljno podnositi, trpjeti odia alejs; alqm senatorem, o) promišljati, promozgati, clandestina consilia; tibi diu deliberandum et concoquendum est, utrum etc. concordia, ae, f. [concors] sloga, concordia res parvae crescunt; equestris, među vitezovima, omnium ordinum; confirmare concordiam cum alqo; jam vos redistis in concordiam, stažiste se; * et cum Pirithoo felix c. Theseus, i dušom i tijelom. 11. kao vlastito ime, Sloga božica. concorditer, adv. s komp. i sup. [conoors] složno, concordius bellum gerere; concordissime vivere cum alqo. concordo, 1. [concors] slagati se, animi opiniones judiciaque c.; sermo c. cum vita ;* car-

mina c. nervis, slažu se sa; apsol., o čeljadi Jusi. concors, dis, adj. s kamp. i sup. [con-cor] složan, skladan, civitatis status; regnum; fratres concordissimi; * concordi sono, jednoglasno; * frena jugo concordia ferre, con-credo, credidi, creditum (Plaut. -duo, dui) 3. povjeriti, povjeravati, alcui alqd. con-cremo, 1. spaliti, eos vivos igni; omnia tecta; domos super se. con-crepo, crepui —, i. 1) intranz. udarajući što o što štropotati, zvečati, zveketati, arma c. (kad udari jedno o drugo); c. armis, zveketati; gladiis ad scuta, udarati o Ud.; c. digitis, puckati; (Com.) fores concrepuerunt, ostium concrepuit, vrata su zaškrinula, netko izlazi. 2) trcmz. činiti, da što zveči, udarati u što, aera, Ov. fast. 5, 441. con-cresco, crevi, cretum, 3. 1) upr. sr as ti se, odatle: stvoriti se, zgusnuti se, zgrušati se, ’itd.,' agu a c. slediti se, nive pruinaque; * sanguis c. frigore; * concreti sanguine crines, slijepljena ; također * potamnjeti, concreto lumine luna; * stezati se. 2) zgušt avaj ući se stv oriti se, concretum esse ex alqa re sastavljen hiti; unde; tp. * concreta labes, što se prilijepila za, * multa concreta, mnogo priraslo, t. j. mane. concretio, onis,/. [concresco] upr. srastanje, odatle zguštavanj e, zgusnuće, corporum, individuorum; c. mortalis, tvarno st, materijalnost kakve ima u smrtnih stvorova. concretus, adj. s komp. [partio, od concresco] upr. srastao = zgušt en, gust, smrzao, aer, caelum, glacies, * dolor c. = hesuzan. con-crlmlnor, dep. 1) ljuto tužiti se, adversus alqm, jednom Plaut. mil. 2,2, 87. concubina, ae, f. [concubo] suložnioa, f bludnica. concubinatus, us, m. [concubo] suložništvo, konkubinat, (so. concubina), Plaut.; -f c. nuptarum, Ijuhakanj e s wdatima. * -J- concubinus, i, m. [concubo] s uložnih. concubitus, us, m. [concubo] 1) * zajedničko ležanje. 2) puteno ljubakanje. concubius, adj. [concubo] samo u svezi concubia nocte f= za prvoga, tvrdoga sna, u gluho doba noći; u Plaut. concubium noctis, conculco, 1. [calco] zgaziti, tp. a) neprijateljski: pdgaziti, zid stavljati, zlo s kim postupati, alqm; Italiam, b) ne cijeniti, prezir ati, lauream. con-cumbo, cubui, cubitum, 3. 1) leći, lijegali, boves, jednom Prop. 4,1, 4, 2) leći s kim, cum alquo, cum alqua; * alcui. concupiens, entis, adj. [partio. od cupio] otimljući se o, regni.

221

concluse —concupiens