Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi
4,6 J -Profecto fecit mentem fecit vitam fecit ex mé. teanimas,& reliqua prorfus quecunque rario nis vel mentis vel vitz participia funt. Quifná igitur exprimere pofsit quale quantümue Ρο, num fit , quod horum fons eftatque principium ? Verum quid punc operatur? nunccerte feraat illa quz fecit Efficit enim vt & intellige tia paísim inrzelligant,& viuentia viuant,inlpirans mentem,inlpiranis & vitam,inípirans effe faltem,vbi accipi vita non poteft. )
PLOTIN! ENNEA D.
NE - :
τὰ, κο το GO o ὅσα, Aéy&, 5» vg, ζωης µετέ
χειὸ δή τότων Ty5 «94 20 7, dig o ἔποι, ὅπως ἆροιὸν κρὴ ὅσον; ἄλλω τ) νιῦ ποια, ἤ καὶ γιό σώζει ὀμείναμκρὸ νοῦν π οι το γοσιοζ
ποκο ζὲ τὰ ζῶντα , ἐμπνέογγοιῶ, ἐμπγέον
ἑωάο,
Elfe abpetibile non tam eft ipfa natura boni,quam conditio quédam confequens ad ipfum boninaturam. {περί
- gitur quidnam fit ipfa natura ratioque que boni, e confe perinde reportent:quéue inditia certo Yerum ade[Te bonum difcernere valeamus.
RELIQV VM foret inquirere,quid poz tifsimum erga nos operetur. Sed ruríus de lus minedictarifamus : quidnam fit lumea quo mens illu&ratur,cuius eft & anima particeps. Verüm przitatin prefentia hoc in pofterum differentes, prius inue(tigare,nunquid ipfum bonum propterea quódà teri fit expetédum, bonum fit atque dicatur: & quodalicui eft appetibile;fit & alicuibonum: quod autem om. nibusappetendum, ipfum bonüaffeueremus. Àn potius inditium hoc boni aliquis iudicet, oporteatque quod e(t appetibile eàm naturá, qua iure (ibi appellationem eiufmodi vendicet.Querendum eft preterea;punquid hocap petentia idappetant ab eo nonnihilaccipiendo,an duntaxat ipfo gaudendo 7 Et fiquidaccipiant, quidnam fit illud? Sin tantüm gaude-
ant,cur hoc duntaxar,nec alio quopiam? Vbi
fané & hoc indagandum, num bonum pér ips fius proprijrationem,;an peraliud perpenden dum?Tum veró nunquid bonum omnino al. terius fit, an etiam fibimetbonü ipfum fit bonumcÁn potius cuicung: bonum fit, fibi quidemnon fit bonum;fed alteri neceffariózItem cui potifsimum naturz fit bonum : eftenim nonnulla natura,cui nihil eft bonum. Neque illud filentio pretereundum cenfezo,quod for fan aliquis pertinax & contentiofus obijciat. Quidnam 6 viri dicet, far(um deorlu mque fpe &ando rem veftram gloriofius exornatisz Vi. tam bonum dicitis, mentem quoquebonum: quamuis fuper hzc ftatuatis iplum bonum. Dicite quao, quidnam mens ipfa fit bonum? quid fpecies ipfas intelligens habeat bonum, dum quid vnumquodquefit , contemplatur? Fieri fortaffe poteft, vt horum oblectatione de ceptus appellet bonum: fimiliter quoque vitá tanquam (ibi dulcem exi(timet bonum. Quifi forté fit ineo habitu con(titutus vt nullavoluptatetangatur , cur nam bona hecaffirmabit? Anforté bonum effe putabit, videlicet fe exiltere?Sed quidnam fructus ex ipfo effe percipiet? Quid veapud ipfum intererit effe , aut omninonon effe, nifi quifpiam quandam erga
fe amicitiam effe horum caufam aflerat? Adeo vt ob hanc deceptionem nob
quutitur benum:virum voluptate olam,an € aliud iufuz Cap. XXIIII
ΕΙ δετι μὴ δυύατοιι Qv, εἶναι. ἡμᾶς δὲ di TOI . ἡ πάλιν πεερὶ τά domns A£yopty * oun. ὦ καταλάμπετα, μὲν νπσ.µετοAeneae ds abra Nvxay TETb YMU tig ὕς-. pov ἀφύτες, ει Χότος οκέ(να πρότερον ὠπορήσωµεγ.άραγε τὸ ἀγα ὁγό, τή ἐσιν ἄλλον εφετὸγ,έσι κο λέγεται 4γαθον τη) μὲν ὂν έφετὸντωὶ δεώγαθον, πῶσι ο ξ ὃν τῶτο λέγομεν Β εἶναι τὸ ἀγαθον, ἡ μαρτύριον μὲν αὖτις τῶτο φοήζαιτο, τὰ εἶναι ὀγα- ὀψ; ο ἓ- ο εγε Φύσο αὐτὸ τὸ έφετον ἔχει τοιαέτζω, ὡς díxegcy o τυχη τῆς τεαὔτής προσηγορίας. κφὴ πότερα TO mi dye và ἐφιέμενω, ἐφίεται, ἠτῷ χαίρει οὗτοι; ὁ εἐ μέντοι σέχεταιτ τῶπο. ε δὲ τὸ a ep ety δια" τῶπ ὀλλὼ pn ὤλλω τιν, ἐνῴσδὴ, κ πότερα τῷ οἰκέίω γῷ τὸ ἀγειώὸν, ἡ ἄλλω TA, X 255 τγόπερα τὸ ὠγαι) ον ὅλως AX 5 ἔτι Aue αὐτω το ἄγαθον cya» όν ἐσιν.
Α
Α ξποίσε γοπῦ.εποίησε Qt vae ἐκ τά- " 9 ἐσοήρε
Σουρ
Χ τὶτὸ φῶο
σα λος xot! NS M E z d Χο ου ή ὧγαν ov etur εν οκ t8. ANE 9. thor εξ ἀνόγκης, x vi Qüra &yalóy écw. ἐσισε «ὁ ἂν ὁ
τς φύσιςή μδεν &ya Dévias.khx&vo di gx ὠθβετέον, τά γ cine δυσχεβαντωκὸς Qunp εἶποι, ὡς ἡμᾶς ᾧ ὅτι, τδὴ ἁποσεμσιίετε Tie * cüuaciy Aio A&yetyreg X, Vy Aye y Assyeyime , xc πει έκεινα τώτων,τίοὸ α) X ὀνζςόγαθὸν ἔη.ἡ τ ὁ γοῶν τα ὧθή αὐτᾶ, ἀγαθὸν εχοι αὐτὸ ἕκασον εωρῶν, ἠπατημένος μεν 9 ο) x "dé µενος επὶ τότοι», τά χ 00 εἴγωθὸν λέγοι, x TlZ (ale 126 an ἧσου . cde di ty τῷ ὠνήσοVes eive; dieci o 6φήσειεν bye à. ἡ τὸ αὐτὸν εἶναι. 7190 e CX T8 cii καρπώσαιτο. 7] πι οὗ δια «βέροι εν τῶ εἶνόι ὅλως μῆ εἶναι. εἲ E "ime alu πρὸς P du ina eios |£vay 6s
q.orn dia laco sls da dale quc lo z-
σον τὸν Φόδον qe e epa ds r&y aya Jay vopucd bdo, O'scu.
naturaliter infitam,
mortisque rimorem,bonorum exiltimatio fit indu&ta.
fBonwn materie principium omnium.
quidem forma efl.corpori ver anima, anime intellectus, intellettg frmul e» omuibus Caput . Forma materie atum exbibet atque ordinem tanquam bonum:anima corpori vita
XXPF.
atq, motum, intellectus
ποπ] virtutem principium intelle&ui atfur vitalem inkelleétualemá, ez lumen ine] mabile:freut na tura ignis id fequiur,t difTantia quide ill, miinet,propinquantia ver? etit calefaciat: imà ficut ced rü grauia trabit e ΗΕ,
ita natura boni bec coditio comitatur, vi remota quide trabat per appetitii , pree[entia
Yà del ineat at, delectet, Plato
2 L3 23 JY e Clo aya en *
”. Teis OREEATIP * eaufor