Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

943 PLOTINI £NNEAD. VL

velextitiffe:neq; quicquá in fein cufare, qua(i Α 9»; CgA sz ος cogéte necefsitateid ip(a quod eft euaferit, p- M. 2 á s I S un ép pastu pterea quód id propri&ipfefit, quodipfemet — 5... eu ο... unio abris s & uoluit femper, & vult. Eftenim reuera ipfa αἰ.ο7ερ αὐτος ἂει ἠέλησε }ὶ βέλει, Χ ἐσιφὸ

MN»

boni natura ipfiufiner voluntas,non adeo qui. dem vt portio quedam illi fuerit afsignata,vel propriam quandam fecutus naturam, fed ipfe potius voluerit femetipfum,quoniam necerat aliud ad quod potius traheretur. Acceditad hze quodaliorum nullü in effentia fua ratio-

nem fibi placendi comprehendit: non nihil etiam effe poteft, quod feipfum offendat, fibi; -

difpliceat.Atin ipfa boni fubftantia neceffariü eítele&ionem (ui ipfius & voluntatem procul dubio contineri:alioquin nihil vfquam id affes quetur , vt quandoque valest fibiipfi placere: quz quidem vel participatione quad, vel falz tem imagine boni fibi ipfis placere folent. Des

"cerautem veniam prefítare nominibus, fiquis

deilloloquens,nominibus quibufdam minus accommodatis vti demonfítrandi gratia com-

pellatur:que tamen exa&tior difputandi regue

la nonadmitteret. Saltem veró in nomine quo libet minus congruo dictiones eiuímodi, qua

fi,& velut,& tanquam, fingulatim accipiatur. Siigitur bonü iplum exttit, fimuld; cü eo exiftit ele&tio atq; volütas : abíq; enim his nó erit, oporrerauté hoc multanon effe, nimirum voluntatem & effenriam atq; velle redigere prorfus debemusin vnü. Cümveró ipfum velle fit ab illo , neceffarium eltabillo quoqueipfum effe fibimetadeífe. Quapropter & ipfum effeciffe feipfum ratio hec inuenit. Sienim volun? tas eft àfeipfo,ac velutipfius opus, hecautem idéatq; eius fub(tátia elt, profe&o ficipfefe in

ὄντως ἡ ὀγαθα Φύσις,θέλησις αὐτῆιὴ δεδεκασμόκ. ὁ δε τῇ ἑαυτῷ φύσει ἐπιασοµέενΣ, ἀλλ’ ἑαυ]ον ἑλομένη, ὅτι μὴ 3 53» ὤλλοίννα σεὺς éxetyo cA 01, C LL κἀκένο αὖτις λέγοι. ὡς ἓν τῇ αὐτῶν ἔκωςον τὰ ἄλλα ἐσίαιἡ περιείληόρε

Β τὸν λόγον τὸντᾶ ἀρέσκερδοι οσα] X, 92 aig

θναεραίνοι τί αὗτο. ἐν dE 5 T8 yag Drosácea,ayayxn io αἴρεσιν X πω αὐτῷ θελη. σι,έροσ ἐριειλημέν ζω ἔναιἡ ο/ολή γ΄ α)ιάλλω ὑπάρχοι ἑαυτῷ ἀμεςῶ εἶναι. ἅ µετ᾽ ἠσια,ή ὦ5a 0g Φαντασία, ἂρ ἔσκεται αὐποῖς, δεῖ ο. : συγ χωρέν ταις ὀνόμασιάτις περὶ ἐκένν λέγων, ἐξανώγκης ενδ e Zeus ἕνεκα αὐτοῖς :βῆται, ὅ ὠκριδεία ἔκεῶμεν λέγεδεη:λαμθανέτω σὲ,

IDEEN 3 $c 7€ Ζ HE C KgJ T0 eioy εΦ EX GS H.H CUD υῴεσηκε τὸ ἆλοε-

ον, σωυςβίσησῳ αὐτὸ ἡ αἴρεσις ὶ ἡ 26ληCi6, &ydo 9 TÉ TOV SX £o, dá de sim, ux πολλὰ ἐἴναισιωακτεον ὡς £V, lo [Og Away Kol alu scíay, s, T0 OéAuy.T0 98 D'éAay Tap αὖτὸ ἐνώγκη κ τὸ εἶναι παρ αὐτῷ τὸ εἶναι οὗταὶ εἴναι.ὥστε αὐτὲν πεποιηκέναι αὐτὸν, ὁ λόγος ὤνσΌρεν.εἶ }ὸ ἡ Βόλησις rap TE X, oiov Ego

3 ^ DA 2s 5 s T6 z 3 D y^v «UTS αυτήσε ταυτον τηυποςασε αυ.

- ES 3e 2 1 Av 37 Uv ]g,avrós a» $a «πσυσήσας αἳ εἴη αὐ]ὸν ὥσν 5 .ὁ 3» EN 3 5 3 2 3 EX) OTEp ETUXE) 51V . AN Oz £o ἠδελήθη αὐ. N τος.

a&tü edidit exiftendi. Quamobrénonillud c£ qued effe contigerit, fed potius quod ipfe voluerit.

Confirmatio P

Singula in corporibus indiuidua poffunt qui

Cop XIIIL

e cotingenter in exitum proce[filfe : in quibus preter Sbecialene-

ce[fariama, efentia eft aliquid aduentitia. Anima vero intelle&ualis eg idea quelibet vbi totà efl ad ejjentiam ac

ffpecié nece|fariu boc ipfum quod existit ex intima [ui natura prodit, no fortuità quide fed neceJari.Cum Yeyó baee £atiqua principio proxima 1d bonum con[equantur ab eo,ip[um im primis id munus babet extra fortunz. Preterea $n omni idea,idema, fabfLantia,velforma ad ideam ex amuJfim expre[Ja, bec duo inuicem coniunguntur , fcilicet quid &z propter quid exifBat. Q wapropter [i diligenter in[pexeris in ipfa di[pofitione nature ex partibus Jets coflana teyatione,cau[am4, partium totiuaa, inuenies : tantu yer muntis à principio erum babent,idem eminentias in fe babente.Alieni[tima vero illinc efl fortuna,vbi exi/Tendi ratio caufady intrinfecus continetur.

4

PROINDE confiderareidem hacetian À — E'TI j ópev dán, τάυτή ἔκας-ον τῶν λεγο

ratione nos decet. Vnumquodq;: eorü que effe dicütur,autidem eft, quod & ipfum eius effe, aut potius aliud.quemadmodiá alius eft hic ho mo,aliud ipfum effe homini: particeps tamen ethic homo eius quod eft ipfum effe homini. Animaveroó & effeanimz idem e(t,fi eft anima fimplex, nec de alio predicatur.Ité idealis ipfe homo idem eft atq; ipfum effe homini. Et hoc quide fortuna quadá homo fieri poteft, vbi alis udeftipfum effe homini. Qaod auté eft ipfum homini effe, (iue hominem eíffe,jnunquá id fieri fortuna córingir.ld eft autéà feipfo eft ipfe ho. mo.Quáobré fi hoc ipfü quod dicitureffe hos mini,vel effe hominé, eft id à feipfo, neq; fecüz dum fortunam hocexiftit , neque fic accidit

µένων εἶναι. ἡ αυτὲν ἐσ]ῷ οἴναι αὐτᾶ,ὴ ἕτερον. οἷον αὐθρωπος od ἕτερος,ὸ τὸ αὐθρώπῳ ναι ἄλλομετέχει γεμὰὸ ὁ αὔθρωπος, τῇ ὅ ἐσιν αὐ θρώπω εἶναι. ψυχὴ dé Qus Ψυχὴ εἶναι, ταῦTOY. T ÀSV ψυ a 2ὁ μὴ κατ ἄλλη a θρω πος αὐτὸν τῷ ανθρωπω εἶναι τὸ μὲν αἲ κα

A ( » 5) t; το τύχάν οι ο Φρωπος, ὅτω ἕτερον * TE. * ci oto (9 ΄ 3 NONS 3. z 3 2x.) C Β αὐθρώπω εἶναμτὸ δὲ αὐθρώπω εἶναι , ἐκ αἲ στ σα

οβύοιτο κατὸ τύχὰω.τῶτεὉ) ἐς παρ αὐτῷ α)θρωπος αὐτὸ,εί δὴ τῷ οὐθρώπω εἶναι Tap aU τᾶ E E wen τύ x^], gd ἑσυμβέδηκε,πῶς 9) τὸ ὑπὲρ το αὐθρωπτος οιὐτὸ,τὸ ο ρνητικον]ς ᾿οὐθρώπε αὐτὸ,χκὶ 8 τῷ ὄντω παὀτα κατα ]ύ-

effe,quonam pa&toillud quod ipfo homine fu- μα perius eft, ipfumá; generat homine idealé,gignit & illud quo entia omnia cótinétur,fecundà for- s«a5« tunam