Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

75*

PLOTINI ENNEADIS VI

F a ᾗ Α e Eo. du EL AIR di ^ readmodum atq; certiore firmiterpermanen- ὑμοσωφηή εσώτως., ὥσε επέχεια προνοίας perm

tes. Quapropter fuper prouidentiam illa funt, fuperqueelectionem atq: propofità: omniad; femper intellectuali conditione firma perfeucrant,quzcung; inipfo ente confiftunt. Siquis igitur difpofitionem eiufmodi nominet proui dentiam, fic id accipiat, effe videlicet fuperid vniuerfum intelle&um firmiter permanente, àquo, &fecundum quem totum id conftitui tur.Si igiturintellectus eftante omnia,principium; eft intellectus eiufmodi, nunquam vt forte contigit;itafe habet, precipué cum muL tiplex quidem fit,fed fecum ipfe confpirans, ac velut cóflatus in vnum. Quod enim multiplex multitudod; ordinata fimulexiftit, & in quo rationes omnes pertotum comprehenduntur invnum,nullo modo vtcunq; contigit,vel forz teeuenitíe habere putandü: fedà natura eiufz modi proculabeftfortunz temeritas, ipfaque fortunain quadá rationis orbitate fe veríans,

rationi prorfus opponitur. Si autem quodan-

tétale quiddá exiftit ipfum omniü eft princicipium,certé proximum efthuicita vt dictum e(t affecto. Idd; ita difpofitum, fecundum illud difpofitum eft, eiusq; participat, taled; exiftit, quale vult illud;illiusque poteftas . Illeigitur

3. —-7* - - ^ Ίάκει ενοερῷ Επέκεινω προλερέσεωσ.ὶ παῤτοι c AED 2. ο e 2 cm ox 72 X ὠεὶ γοερῶς εσήκότω εἰναμόσα ἓν]ω ὄν], ὧστ τω [A " pi z ΄ e ὅτω σιώθεσιν εἶτις ὀνομώζαι πρόνοιω», Ἀ ἅτω ΄ t 3.4 X ^ ^ -- X * νοήτω, ὄτίεσι πρὸ τῶδὲ νῶς τὸ παντός ἐσῶς.

E cU Σε n IM 31 ND c ἀφ 2x«gl xal ὄντο παν τέδε. εἶ Ey vlc are) | $2 x3 A € ^ iy ox zm 7r o5 TUV OU 2e 0 3085 Y26,5X oj) em Q6

* X NES N ^N € 0 x ετυχε. πολὺς μὲν ὧν, σιωρδῶς ο ἓ αὐτῷ. ὲοἱον

Β ες ἐν σωπετωγρένη. ἀδὲν 3) πολὺ à «boe

eu) || ay évev. λόγοι παάτεςλὶ περιληφθεν Tes ev id ia, TOWTG 0G ἔτυχερὸ ὡς σιωέδη αλλα πόῤρω Φφύσεως τῆς ποιαέσης. (ὁ ἐναγτίον,ὅσον Ίύχῃ ἐν ὠλόγια κειμένη λόγῳ εἲ προ] τοιά τἩ δςχη,δηλονότι προζεχ/]ς τάτω Ἰῷ ἕτω λε γοµένω.(6 τὸ ἔτω λεγόμενον τῶτο, κωτ' ἀκδῖ; νο,κοὴ µετέχιον ἀκέ(να. καὶ οἵον θέλει ἀκεῖνο, ἃ

6 διύαμµις ἐκενν. ἀδιώσορος τοίγιω ἐκεῖνος. ác

πούτω λόγος.ἐο ὀριθμὸς. 1 εἲς µειζων τῷ ο μένα καὶ διωωτώτερος.ὶ 5 εν μείζων αὐτᾶ, d^ δὲ κρείζον.ἠδὲ ἄρω ἐξ ἄλλη ἔχει. ὅτε τὸ ἔναι, ὅτε τὸ ὁποι(θ» ἐσὶν εἶναι, αὐτὸς ἄρα οὗτω ὅ εσε σθὸς αὐτὸν «gj £g a OV iva pàdtraóm exis

Deuseít indiftans. Vnaquidemomniaratio, Τὸ ἔζω, ἢ πρὸς ὤλλον. ἀλλὰ πρὸς αὐτὸν v die. numerus vnus. Vnusautem maior genio atque potentior,nihil illo máius,nihil eff melius.Itaque nec effe;nec effe tale qualifcunque dicatur;ab alio accipit . Ipfe igitur feipfo id quod eft exiftit,ad feipfum & penitusin Ene neque ctiam hac conditione afpiciat extra, vel ad aliud vfquam, fed totus potius ad feipfum. i

i Confirmatio fuperiorum. —— Caput XPIIL : Nibil extra Deum licet fingere.Nam Deus excogitatur tatquam fuperelfentialis pote[Tatis, imi alus mmt Jitas,tuna comprebendens [uperficies omnium,tum fe tota penetrans profuuda rerum . Intellestus primus ad Deis comparatur tanquam circulus inferior ad centrum [uerioris circuli fefe applicans,ez naturaliter inde dependeus: rifum quemadmodum lumen radijs quam plurimis foras effufaxn ad [emplicenm e intimuva Solis lucem. Cum igitur intelle&us fet imago quedam naturalis primi Dei, fita, totus penitus totavatio, conflat primum illudtum nac £uratum voluntate rationis vniuer[e patrem.fortuitum in fe nibil admittere . Denique cum tota ratio decentis

expedientis opportuni tanquam bona contineatur in ipfo bono,mierità onum ipfum eS ipfum decus eg opportuni.

Non igitur vtcunque contigit fed vt per [num naturale decus decet,naturaliter existit.

T V ergo qucris,nihilextra Deum querito: A

fed intra Deum omnia quz funt poft Deum: ipfum vero dimitte. Quod enim extra eft, ipfe Deus exiftit,comprehenfio omnium & menfu raaut intimum vniuerfi profundum. — Quod autem extra Deum occurrit velut circulo tane gensillum,totumq;: inde fufpenfum,ratio & in tellectus exiftitir.imo vero eatenus intellectus euadit,quatenus attingit illum, & qua ratione attingit,& qua inde depédet,vtpote qui hocip fü quod fitintelle&tus habetab lla. Age confidera circulü cétrü vndiq; attingététideoq, à cé tro vim habere, & quafi centrale, & (vt ita dixe rim) centriforinem;vbilinez circuli ad centrà vnicum confluentes , terminum fuum centro proximum talem reddunt;quale eft & illud ad quod perferuntur,& à quo quodammodo pul lulant:quod quidem preftantius eft, quàm có ditio linearum atque terminorum , qui fand fignafuntlinearum Atqui hecfunt quodamz modo quale & illud,obícura tamé atq; debilia, eiusd quafi veítigia:quod qdé & ipfa & lineas fua poteftate cótinet atq: parit. Que fané lineae

K AT co Grrav undév £o Qjret ara, DN. ἴσω παότα τὼ μετ αὐτὲν.αὐτὸν ϱ 2,έω . τὸ έξω, αὐτές εσᾳ περίλήψιις παέτων αὶ µέτεον. ἡ ἔσω εν θάβει]ὸοσ. εζω αὐτῶ,οῖου κύκλω έφασηόμιενον αὖτε à, ἐξηρτημένον πῶν, ὁ λόγος z νᾶς, μᾶλλον d" o ém vc n D Lee ran. x7 ἐφώπίε]αι αὐτᾶ, x ἡ ἐξήρτηται ὅτε παρ οκεί νἩ ἔχων,τὸ γῆς εἶνοι. ὥσπερ od UD κύκλος ἓ» φάπ]οι]ο κένρυ κύκλω,ὁμολογοϊτ α) τὴὸ δύ »αμιν παρὰ τὰ κέντου Ελει,κο) οἵον κεγτβοςε dc. δξαμμιαὶ ἐκ κύκλω σοεὲς κέντρον ἓν σωιᾶσαε , τὸ πέρας αὐτῶν τὸ ὤεος τὸ κένδουν Ποιβστοιᾷτον εἶναι, οἷον τὸ σορὸς ὁ ἠνεχ.9ησαν , xo] ad ὦ οἷον ἐξέφυσων μείζονος d ὃς ; xA ὄνος , ἢ κατὰ ταύτας τὼς 9έαμμιὼς κο) τὸ

2 ο ο κτς σο τν ος Ες σοέρατω αὐτῶν τὸ αὐτῶν , σημεία τῶν 2αμ”

NE ^ at 30 3 ^ c A2. Xgiterpiv , cio» ἀνεινο: &pvdbpa d$

*S V x» 3. P c on 4 Αλ καὶ οἷον ἴχνη ἀκείνου , τεὺ ὃ ο κύατως αὐτοὶ, ' : - z jj tr τα c e dud γα. αι στα χα

| X94 72$ 36e Mas ΕΟΝ, AE ex u-

. «V * 6UT £ yao

ila