Plotini platonicorum facile coryphaei Operum philosophicorum omnium libri LIV : in sex enneades distributi

LIBER

&à » z £ la » ^ , 4 A RT οἷον ἐσὶν ἐκέίνο. οἵον ἐξελιχθὲν Χ ἂκ ἐληλιμέΑγ ο EN T x ω -

| Voy, ETÀ TO! Q τον νῶν X, 0 0 γξὴ λαμιβάνειν,

νόμενον εξ όκείνα Q eicy ἐκχνθεν 2 ἐζελιχ;

θὲν, Εεξηρτημένον ἐκ. τὴς αὐτᾶ γοερᾶς Φύσε- :

ὣς ριαρτυρέήν τον οἱον εν ἐνὶγομῦ, ὁ γοιῶ ὄνται,ἓν οδιώσπερ {ὃ᾽ ἐκέί 9θαμμαςιό δἐκύκλον, τὸ κεντεον.κύκλε δὲ 9εαμμῶν πατέρα, ἴχνη Χ αὐτᾶ οντω,κρὴ οιωάμµει µεγάση Se Maas C κύκλον κα παότη ἀπηρτημένα αὐτεῤώμη τν γεγεννηκότα . ἅτω τοι κώκέίνω τῆς γοερδίς 5γεριθεώσης διωάμεως , τὸ οἷον ἰνδαλματος αὐτξ ὀρχέτυπον , ἐν ἐνὶ νονῶ ποολλοϊς κα) εἰς — «roa οἷον νεγρημέγς. Kel »8 dia ταῦτα Ἄρο(o perg EXE, * "rgocys uevayme . Tio duuá^

µεως αὐτᾶ,νᾶς Ὀλωνήσαντος , τὶς οὐ σωωτυχία.

ἡ τὸ αὐτόματον ή τὸ ὡς σωέββη εἶναι, τῆς τοι--

* € eor som purus διωάμεως πῆς voor oig, wo oi0y ὄντῶς 2 5xoi won "Anio 3101 . οἷον 3 το Ἄεν yo Λοτῷνό σσολλαχή µέίζογ.ή ππιαῦτον τὸ εν ἐνὶ EXE p.06 περ Φθωτὸς επὶ ποολὺ σκες αοδέντος εξ ἑνός τινος,ἐν ατα) ὄνος ο ιαζρανᾶς . εἴδωλον μεν

τὸ σκεσ σος ἓν.τὸ d" &Q 810 A59. ἐμὰλ ὀλλοειδὲς τὸ σκεδα.εν ἔσωλον ὁ γῶς. ὅς, 8

τύχη ἄλλα καν) ἔκασον αὐτᾶ,λόγος και αἴ-

σία, αἴτιον δὲ ἐκέίνο, τῷ αἁτίου, μει ὄὄνως aed

οἷον οἰτιώτοί]ον ὁ ἀληθέσερον αἰτία. ὁμᾶ πά

σας ἔχον τὰς µέλόσας am αὐτῷ ἔσεοδοι yo£-

de eA Tio . Kgd ")UVITIKOV, TS EY, DG ETUXEV,

ἀλλ᾽ ὡς ή.Φέλησεν αὐτὸς. ἡ οὲ Φέλήσις ὃκ ἄλογος ήν. ἐν δετᾶ εἰκη.ὰ ο) ὡς ἐπηλθεν aud, ἀλλ) ὥς ἔδειιὼς S0 voc oy] oe &x&k εἰκή.ὅθεν € dé

ον z xaupby à πλάτων ὡς οἶόντε ήν σημάδαια, Φιέμενοσ,δτι πόβρω]]ς ὣς ἔτυχεν.αλλ’ ὅπερ ἔ-

ο’ τῶτο ὁ έου.εἰ 3 ]ο déov|g m, 2». ἁλόγῶς TET.

2ὸ εἰκα]ρὸς,τὸ µάλιρω κυριώτατον ἐν τοῖς µετ

αὖτο . κα) πρότερον aur, gà x, οἵον έτυχε Γτούτον τον εθὶν ἄλλα τᾶτο ἐς)ν, ὅπερ οἷον ἐηλήςἡ α«ὠτὸς.ειπερ τῷ δέοντω θάλέ]αι}ὶ ἓν τὸ dén,

καὶ ἡ τῇ Φέοντου ἐνέργεια.κφ) ἔσι εον, Σχ. ὧν αἱπσοκείμενον, ἀ)λ᾽ ὡς ἐνέργεια πρώτη" τῶτο ἑαυπίω ἐκΦάύασα, ὅπερ £a ; ὅτω 33 αὐτον

A£yay. ad wa nu. λέγει ὅστις εέλει,

mM T EUTOU 2'evles

γώρτος

TIXüs WAT

xg αὐτὸ ἐμφ eai dia]ovy 2ecMpy, A illudvbiquehabent: ac perlineas quale fit ip»

OCTAYTYVS.: 75)

fam apparet vbique, & quafi euolutum, & itérum non euolutum.Simili quadam ratione iri tellectum ipfumque ens contemplare genitum exillo,ac velut effufum & explicatum , atque 'exipfiusintelle&uali natura fufpenfum:ideo. que intellectum eiufinodi teftari cogita velut intelle&tumin vno vigentem, quitamen non fit intelle&us:eft enim penitus vnum. Quemadmodum neque in circulo centrum vel linea B vlla, vel circumferentia e(t: circumferen tig yes ró linearumque pater, dum fui veftigia przeber, poteftateque permanente lineas circumferentiamQ producit. Quz quidem haud omnino indefunt fegregata,validifsimo quodam vigoz re illinc effecta. Sic itaquefummü cogíta Dei, elfe velut exemplar primum,intellectualis pos tentie circumcurrentis,ipfius tanquam imagi nis:Deum inquam velut intellectum in vno vi

c Bentem, cuius vigor quafi multis modis mo-

ueaturatque per multa, & ita illic intellectus euadat:dum tamen Deus fuper mentem extat, ex fuaque potentia generat intelle&tum. Quas - nam igitur contingentia? Quis cafus? Quis euentus fortuitus apud poteftatem tantam ate que talem mentis procreatricem , vered; effe&ricé accidere poteft? Quale enim eftid quod eítin mente, tale fermé cogitatur quod eftin

p /2oquamuis fit longé prztantius:perindeac

filumenlongé diffüfum ex vno quodam in fe manente penitusque perfpicuo prodeat. Vbi profecto quodjeft diffufum,alterius e(t imago. Illud autem vnde hoc emicat, luiné eft procul. dubio verum:non tamen irnago diffufaaliena e(t & difformis,ipfe fcilicet intellectus: qui fa. né nullam admittit fortunam,fed quicquid fin

ulatim eftin eo,ratio quedam in fe eft & caut Deus autem eft caufa caufz. Potiori itaque gradu caufa Deus exiítit , vtpote fummopere

E caufa:caufa inquam ratione admodum verio-

re, oésintellectuales caufas pullulaturas inde fimulinfecomplectens, opusque iuum generans non vtcunque contigit,íc vt ipfe voluit, Voluntasautem non erat rationis expers, ne. que temere fruftraque ferebatur,neque vt for. te protinus incidebat , fed potius vt decebat: quippe cam nihilibi temerarium fit & van; Hinc Plato ipfum appellauit decens atq; opportunum , optans vtcunque poffet fignificap re,Deum effe à forte fortuita remotifsimum, fed hocipfum quod eftipfumeffedecens. Si

auté ipfum decés hoc exiftit,certé no abfque ratione hoc exiftit. Ac fi eft opportunitas TREES proprietas in fequentibus maxime dominatur, nimirü multo prius fibi ipfi ο μμ a d ; Itaque non qualeaccidit;hoc exiftit:fed hoc eft potius,quod tanquam ipfe vo! ο iq em de: centia velit vnumque ibi eft ipfum decens vel opportuuum actioque decens: due iens nó velut fabiectum,fed tanquam atio prima , hoc proprie feipfam inlucem e sns da iA Vr - Dandaeft nominibus noftris venia. Nam ita de Deo nos oportetloqui, poftquam loqui deillo nó

valemus ad votum.

' €onfirmatio [uperioruu.

Caput XIX.

imo reyum principi ; in [ei lant,multa etiam vt quaft ex feipfis vimo rerum principio multa id munus babent, vt in feipfis confiflant multa eti, 4 " ant ld Wt fimodà dicendwm eft exiflere , [ummopere eft exiflentie [ue dominus, omni apud intellethum cogitabili exifteutia longe fuperior.