Bitef

čega živi takva jedna bezprizorna obitelj dubrovačka. Vjerojatno se u tom prikazu nije svjesno odrekao svih konvencionalnih okova dramaturgije, ali je, možda i nesviesno, stravičnom preciznošću raslojio kastinsku strul<turu dubrovačkog društva i iz te često romantizirane društvene tapiserije (sve do Vojnovića i Katica) izdvojio tzv. malog čovjeka u svoj njegovoj tragicnoj golotinji. U našoj »starijoj« literaturi, u nizu srednjovjekovnih svetaca i mucenika, renesansnih prototipova strasti i poroka, lakrdijskih maski komedije dell'arte, šablonskih figura molijersknih i godonijanskih, pa i izvjesnih vojinovićevskih idealizacija - možda i nema mnogo tako nama suvremenih likova kao u ovom Stullijevom Ecce Homo (Evo œvjeka prim. prev.) iz godine 1 800. ■ Marko Fotez

JAGOS MARKOVIC jl 966, Podgorica). Diplomirao na FDU, oasek pozorišna režija, u klasi prof. Borjane Prodanović i prof. Svetozara Rapajića 1 987. Stalno zaposlen na FDU, na katedri za pozorišnu režiju u Beogradjj. Režirao tridesetak predstava medu kojima i Carobnjaka iz Oza, Lukredju ill fi ždera, Kriežinog Adoma i Evu, Cehovljevog Medveda, Advokafa Patlena, Euripidovu Hekubu, Elektru Danilq,Kiša, Molijerovog Tariifa, Učene žene, Carapu od sfo petlji Ace Popovića, Sekspirov San lefnje nod, Boqojavljensku noć i Rome a i Juliju... Dobitnik je više nagrada za režiju i doprinos kulturi: Republičkog ministarstva Crne Gore (1 993.), Ministarstva za kulturu Srbije (1 955. za stvaraoca