Bitef

81

O AUTORIMA

FABRICIO KASOL (1964) već dvadeset pet godina kompozitor je i saksofonista benda Aka Moon. Često saraduje sa koreografima poput Alena Platela (le bale se dlabe - vsprs, pitiel, Fatalni udarac ), Anom Terezom de Kirsmeker (Rosas), Lemijem Ponifasijem sa Samoe (Mao Company), Faustinom Linjeom iz Kongoa (studio Kaboka). U operi, saradivao je sa Filipom Bozmanom i Lukom Bondijem, a u pozorištu sa trupom Tg Stan. Njegova bliska saradnja sa KVS, Flamanskim kraljevskim pozorištem, u vreme dok je ono bilo pod vodstvom Jana Gosensa, urodila je umetničkom rezidencijom u operi De Munt La Monnaie, pod vodstvom Bernara Fokrula. Od 2012, umetnik je na rezidenciji pri Fondaciji de TAbbaye Royaumont, nadomak Pariza, gde je nastavio izučavanje kultura sveta. Počeo je da se zanima za vanevropsku muziku posle posete Aka pigmejima u centralnoj Africi 1992, a potom se zainteresovao I za Aziju (narodto Indiju) I Afriku. Svoje ogromno poznavanje muzike iz usmene I pisane tradicije, kamerne muzike i simfonijskih dela, Kasol prenosi polaznicima radionica i master-klasova koje drži širom sveta: na Visokom nacionalnom konzervatorijumu u Parizu, na Kraljevskoj akademiji u Londonu, na Konzervatorijumu u Jerusalimu, u Alžiru, Pekingu, Beriinu, Čenaju, Tunisu i Rojomonu.

ALEN PLATEL (1964) obrazovanje je stekao iz oblasti remedijalne edukacije, dok je kao reditelj samouk. Sa grupom prijatelja i rodaka je 1984, osnovao malu grupu, s kojom je nastavio da saraduje. Predstava Emma (1988) ukazala je na njegovu orijentaciju ka rediteljskom poslu, Režirao je i Debar dan gospodo (1993), Saučesnička tristeca (1995) i lets op Bach (1998), koje je trupa le bale se d la be (kako je u meduvremenu dobila naziv) lansirala u sam vrh medunarodnog pozorišta. Na sličan način je i njegova saradnja sa Arnom Sijerenom uticala na omladinsku pozorišnu trupu Victoria iz Genta, sa kojom je radio tri predstave: Moeder en Kind (1995), Bernadetje (1996) i Allemaal tndiaan (1999), U saradnji sa rediteljem Frankom van Lekom, nastala je Gardenija (jun 2010), predstava u kojoj nam zatvaranje transvestitskog kabarea omogućava da zavirimo u privatne živote jedne nezaboravne grupe starih umetnika. Tokom 2015, Alen Platel i Frank van Lek obnovili su saradnju, a u predstavi Napred, mars!

opera De Munt La Monnaie (Brussels) led by Bernard Foccroulle. Since 2012, he has been artist in residence at the Fondation de TAbbaye Royaumont near Paris to continue studying world cultures. His particular interest in non-European music started after a trip to the Aka pygmies in Central Africa in 1992 and expanded to Asia (especially India) and Africa. He passes on his extensive knowledge of music from oral and written traditions, of chamber music or symphonic work in workshops, and master classes all over the world. Such as; at the Conservatoire National Superieur in Paris, the Royal Academy in London, the Conservatory in Jerusalem, in Alger, Beijing, Berlin, Chennai, Tunis and Royaumont.

ALAIN PLATEL (1964), is trained as a remedial educationalist, and is an autodidact director, in 1984 he set up a small group with a number of friends and relatives to work collectively. Emma (1988) signaled his concentration on directing. He was responsible for Bonjour Madame (1993), La Tristeza Complice (1995) and lets op Bach (1998), with which les ballets C de la B (as the group was now called) rocketed to the international top. In the meantime his collaboration with Arne Sierens had a similar effect on the Ghent youth theatre company Victoria, with the three plays Moeder en Kind (1995), Bernadetje (1996) and Allemaal Indiaan (1999), In collaboration with director