Branič

39

пада наплата из непокретног имања; ни о привилегованим личним поверитељима , којима припада наплата ин општо стецишног имања , — ми ћемо овде да говоримо само о томе: у које право пада бранитељска награда, и, да ли се она у свим случајима наплаћује пре хипотекарних поверитеља ? Награда бранитељска пада у привилеговано право. И кад се новци од продатог непокретног имања распоређују по стецишном поступку, онда бранитељска награда по § 8 стец. иост. долази у четврти ред за наплату , дакле, про хииотекарнога поверитеља , коме такво добро за залогу служи , јер тражбина овога за наплату пада тек у аети ред. Бранитељска награда, као привилегована , наплаћује се но стецишном поступку пре хипотекарнога поверитеља. О том, дакле, не може бити никакве сумње по стецишном поступку. Но сад настаје питање : да ли се бранитељска награда, досуђена бранитељу по кривичном иостуику , може наплатити пре хипотекарнога поверитеља? И, ако не може : зашто не може ? Кад осуђени или пресудом ослобођени од каквог кривичног дела не би био у стању све да плати нашта је осуђен, онда § 334 крив. пост. одређује: «да се исала.ћује прво бранитељска награда , ако је ио званичној дужности на то одређен; затим накнада, казнимим делом, учињене штете; за овим трошкови који иадају на терет касе државне и наиослетку сви други трошкови. Као што се види , овом је одредбом закоп одредио ред, по коме се наплата, из продатога имања онога лица, које је осуђено, врши. Нпгде, дакле, није казао, да наплата бранитељске иаграде претходи наплати хипотекарнога поверитеља , као што је то казано у стецишном поступку. Пз чега се јасно види, да се бранитељска награда, ирема поменутом § 334 не може наплатити пре хипотекарпог поверитеља, као што се то допушта по стецишио.м иостунку. Из тога следује питање : зашто је законодавац тако учинио ?