Brastvo

Тај Кантакузен, што беше до јуче само велики дворник и слуга моме етричевићу цару Андронику млађему, маши се дреко за царску круну по емрти Андрониковој, видевши да је цар Јован Палеолог још непотпун младић а царица Ана слаба жена. Усуди се лукави отмичар да се прогласи царем Византијеским.... (Јетко: О, што не уби одметника јуначки дука Апокавко, кад га већ разби код Гинекокастра и нагна да побегне из његове верне кнежине Дометике !.... Сад је неверник пошао овамо да потражи помоћи од Душана, како би приграбио еве земље па и престони град Константинов. Узда се ваљда да ће му помоћи Оливер, с којим се нађе на Вардару, те га подмити царским даровима и обећа му да ће њетовом ћерком оженити свога сина.... (Поћутавшиј; Па зар ја да допустим да тај одметник потисне с византијекога престола славно племе Палеологово, од којега вам изданак ја и мој син Симеун% Не, никада! Зар да допустим то вад, кад сам се као кћи царска и крунисана краљица преудала опет за варварина, коме бе до јуче није ни име знало, само да бих лакше осигурала шресто и круну своме јединцу :!.... Никад, никад !....

Милица (уђе полако, крило јој пуно цвећа, седне на престоно подножје и савија киту, спази Марију ; полако за се :) Ох, ту је краљица Марија! Опет премишља и сама се разговара... То је већ њена навика. Не ћу јој сметати. (Одбира цвеће.)

Марија (наставља: Овај варварин Душан и тај одметник Кантакузен — то су две опасности што