JUS standardizacija

STANDARDIZACIJA : ; 31

8.14 8.141

8.142

8.143

8.151

8.152

9:3 9.31

9.32

Dielektrička konstanta (E)

Dielektrička konstanta meri se neposredno posle merenja tangensa ugla gubitaka na iste tri pločice na kojima je meren tangens ugla gubitaka. U tu svrhu na pločicu bez folije pritisne se pomoćna elektroda čiji pritisak iznosi 900 — 100 p. (sl. 7).

Merenje dielektričke konstantne vrši se na frenkvenciji 1 + 0,2 MHz. Meri se kapacitet srednje merne elektrode, a dielektrička konstantna izračunava se iz obrasca: ]

c·a [2] = So: E U ovoj formuli znači: s — dielektrička konstanta, C — izmereni kapacitet u F, F — efektivna merna površina u m? (8.10—9% m9), a — debljina osnove i lepila u m (bez debljine folije), Bo —08:35431 10-12 A.S V.m +

Izm»rena vrednost dielektričke konstante mora se nalaziti u propisanim granicama i to: — za ploče tipa PI od 4 do 5,

— za ploče tipa P2 od 4 do 5,2,

— za ploče tipa P3 od 5 do 6.

Dielektrička čvrstoća

Dielektrička čvrstoća meri se neposredno posle merenja dielektričke konstante na iste tri pločice na kojima je merena dielektrička konstanta. Napon se priključuje između unutrašnje i spoljašnje obloge proreza (sl. 6)

Ispitni i naizmsnični sinosoidni napon za pločice tipa P1 i P2 iznosi 2 000 V„-, 50 Hz, a za ploče tipa P3 iznosi 1500 V„-, 50 Hz. Vreme priključenja napona iznosi 60 + 5 s.

Za vreme priključenja OVOg napona ne sme doći do preskoka između obloga.

Ispitivanja klimatske i mehaničke izdržljivosti

TIzdržliiyost prema hladnoći

Za ovo ispitivanje pripremaju se pločice za ispitivanje na isti način kao i za ispitivanje prijanjanja folije (tač. 8.08

ovog standarda). [i

Ispitne pločice ispituju se ivemu prema postupku A-JUS N.A5.700 tač. 7.01 i to: — za ploče tipa PI strogr A IV,

-— Za ploče tipa P2 strogo - A V,

— Za ploče tipa P3 strogc A VI.

Posle izlaganja hladnoći ispi ie pločice se vizuelno pregledaju. Na osnovi i foliji ne smeju se primetiti bilo kakva mehanička oštećenja.

Izdržljivost prema brzim pijmenama femperafture

Ovo ispitivanje vrši se neposredno posle ispitivanja izdržljivosti prema hladnoći i to na istim ispitnim pločicama. Ispitivanje se vrši u svemu prema postupku N—JUS N.A5.700 tač. 7.12 i to ploče tipa P1 i P2 sa strogošću N. IV. Ploče tipa P3 ne izlažu se ovom ispitivanju.

Posle vraćanja u prvobitno stanje uzorci se izlažu ispitivanju prijanjanja folija (tač. 8.08 ovog standarda).

Izdržliivost prema dugoirajnom izlaganju povišenoi temperaturi sa vlagom | Za ovo ispitivanie pripremaju se dve grupe ispitnih pločica, i to:

— 4 pločice na isti način kao za ispitivanje prijanjanja folija, tač. 8.08 ovog standarda (I grupa),

— 4 pločice na isti način kao za ispitivanje površinskog otpora, tač. 0.11 ovog standarda (II grupa).

Pre dugotrajnog izlaganja povišenoj temperaturi sa vlagom na 4 uzorka druge grupe izmeri se bez prethodne pripreme a 1 b: tač. 8.1131 ı 8.1132:

— površinski otpor, tač. 8.11, — unutrašnji specilični otpor, tač. 8.12, — diclektrička čvrstoća. tač. 8.15 ovog standarda.