Menično pravo. I

ова два рока извршени пренос менице сматра се као благовремено извршен и има сва дејства, која се у опште признају преносу.

236. — Дејства оваквога преноса ваља нам посебице расмотрити.

На првоме месту ваља нам обратити пажњу на она лица, која закон не помиње као одговорна при оваквом преносу. Ту долазе:

а) Сви ранији жиранти, т. ј. онп који су меницу пренели до овога рока, почињући од ремитента, као првог жиранта, па све до онога ко је овај послерочни пренос извршио. Ово је са тога, што су сви ти жиранти услед непротеста због непсплате ослобођени сваке даље обавезе по дотичној меници. — Овде спадају и авалисте, као и хоноранти за горња лица.

6) Игдавалац се такође не помиње као обавезно лице, код оваквог преноса, али је то погрешка; и он је овде ипак одговоран, ако није дао покриће в. бор. след. и 332. —

284. — Дејства оваквога преноса у односима послерочног жиратара и осталих меничних лица јесу :

По закону овакав жиратар „добија права из пријема према пријемнику“, т. ј. он има према акцептанту онаква иста права, каква има и сваки други жиратар, дакле менична. И овим послерочним преносом он долази у непосредни менични однос с акцептантом, а не тек посредно преко његовога жиранта. Према томе, пренос овај између ових лица има се сматрати као и прави менични пренос у погледу на дејства његова. — Према трасату овакав жиратар нема псти положај, као и други жиратари пре овога рока. Тако он нема права тек сада захтевати пријем, нити протестовати због непријема, нити пак тражити регрес због непријема. (Све то могло је се и требало је се тражити до рока исплате; а кад овај прође, онда је за све то доцкан п ваља тражити саму исплату. —