Rečnik srpskoga i nemačkoga jezika

покрестица

покрстица, f. Art Sticerei. покрчумати Ce, Max ce, Y. 7. p. in Streit gerathen. покршити, шим, Y. a. p. zuſammenbrechen. покрште-ник, —њак, ш. der fi taufen ließ; —ница, f. die ſi< taufen ließ. : покћерити, им, Y. a. p. als Toter adoptiren, zur Tochter nehmen. покудан, на, о, adj. mangelhaft, bemängelt, bemängelnd. покуд-ити, им, У. 2. р. гађеШш; —љив, а, 0, ad). tadelſü<tig. повуљали, Ax, Y. a. p. hervorſtürzen, : покумити, MHM, Y. a. р. znm Pathen magen. покуњалти, њам, Y. n. p. eine Weile \<lummern, kränfelu. покуњити се, њим се, Y. 1. p. den Kopf hängen laſſen. покуп, т. Зијапштенсађеп, Зотрцаноп, покупити, пим, у. а. р. апјапше ; — коњу дизген, ашедеп оје Zügel; — ce, fi< zuſammenziehen. покуповати, пујем, у. a. Pp. auffaufen. покурјачити, чим, Y: a. p. zum Wolf machen; — се, у. r. zum Wolf werden. покусалица, È. Freſſer. покусати, ANM, Y. a. p. mit dem Löffel alles aufeſſen. поБусити се, им се, у. 7. p. fi< unterfangen, {id unterſtehen. покућан, ћна, о, adj. häusli<, Haus-. покућанство, ва, п. Hauseinri<tung. покућар, m. Haus- (Hund, Hahn) ; Haufirer; —ити, у. n. i. Daujiten; —CTBO, BB, n. Hauſirhandel. покуће, покућство, ва, п. Уанадесиб. покућнице, +. рј. (Фпичфепазрие. покуца-ти, ам, у.2. р. —вати, цавам, у. 1. auſ<lagen, anfſopfen ein wenig. покуцкивати, EYjex, y. i. flopfen, anſ<lagen. покуч-ити, им, у. 2. рт. — ивали, чујем, у. 2. i. barreid)em. ; покуш-авање, ња, л. Зегјифеп ; —авати, ам, V. a. 4. —ати, ам, ч. р. оејифеп; ај, IN. — ење, ња, п. дегјиф; —ај злочинства, Attentat; —ax, m. Verſucher. ; пол, та. Фејфјефе. пол, 2ду. даје, Дате. пола, f. Hülfte; Blatt (als Beſtandtheil eines Hembödes 2c.); der Neuner im Kartenſpiel. полат, Praep. bei, neben, nah, gemäß, laut, полагано, adv. ſadte, langſam. полагање, ња, п. Vorlegen (des Futters); Legen; das Speiſen "U mit einem дег meinſchaftlichen Löffel ; Ablegen , Abſenken; Erlag (des Geldes); — npucere, Eide8ablegung. полаг-ати, лањем, У. а. ре —ивати, гујем, TV. 1. ein wenig lügen; nahlügen. : полагати, лажем, у. 2. i. niederlegen ; dem Vieh Futter vorwerfen ; einen Zweig ablegen, abſenten; erlegen, ablegen; — ce, y. r. “ Pf. c Eux, mit einem Wffel effſen (mehrere). полаг-алко, —ачице, —ашко, аду. fate, langſam. 7

— 233 —

полећи

полагивање, ња, п. Угаф ден.

полажа, полажица, f. 9tad)ligner,

полажај, т. УЗеђлафебејно.

полажајник, m, der erfte Beſucher zu Weihnachten. полажење, ња, n, Beſuchen, Abreiſen.

110143, — aK, Ka, m. Abgang, Abreiſe.

I101932H, 3H, 0, adj. Abſcieds- , zur Abreiſe gehörig, Au8sgaugs-.

полазити, зим, V. n. i. abreiſen; — кога, y. а. 1. бејифеп; — се с ким, fi gegenſeitig beſuchen.

полазник, m. Beſucher, Weihnachtsbeſuch er.

ITO 1ajHUK, m. pulegium (Pflanze).

полак, adv. halb, Hälfte.

полажо, ady., y. T01araHo.

полакомити се, мим се, у. г. р. на што, Begierde nah etwas bekommen, {id} бис ф die Begierde verleiten laſſen.

полакшање, ња, n. Erleihterung.

полакшати, шам, у. a. p, erleihtern.

T01aEITe, adv. comp. etwas langſamer.

поламати, мам, у. а. 1. breen.

поланда., +. Art Thunfiſch kleinerer Gattung, palamida. |

поласкати, вам, у. п. р. јфиенђеш ein wenig. E f. Erleichterung.

полатинити, ним, Y. a. p. zum KRatholifen machen; latiniſiren ; — ce, v, x. p. Katholif werden; ſi< latinifiren.

полача, f. Palaſt. –

полгође, ha, n. Semeſter.

Iroze, m. Griſſe.

полева-ње, ња, п. Begießen; —7Tu, au, y. a. i, begießen; — ce, y. r, ſi begießen.

полевалина, , f. die Geldgabe der Hochzeitgäſte der Neuvermählten für das von ihr gereihte Waſſer zum Waſchen.

полег, ргавр., У. полат.

полегати, ежем, у. п. 5, ſi nah der Reihe legen.

полегошица, +. ФИН.

полегушке, аду. дебис.

поледити се, им се, у. п. р. дбанеђеп, Фан eis entſtehen.

поледица, f. Glatteis.

полеђина, f. Rüdenftüäd; Rubrum.

полеђушке, 2ду. auf dem Rüden liegend.

полежака, +. Rufuruzbrod , das zu lange gebaden wurde.

полежати, AUN, y. D. p. ein wenig liegen,

IIo161e), m. Yufter,

полењ, A, 0, ad). etivas faul, ziemli< faul,

полепша-ти, aM, V. a. p. verſhönern; —xze, ња, n. Verſchönerung.

Toer, m. Auſflug, Ausflug; —awe , wa, n, Fliegen.

полетар, mm. (flügger) Vogel; Kirchendiener,

полетарац, ца, т. #Набдег Уодег.

полетали, ећем, у. п. 1. fliegen, ſi< zum Fliegen anſchi>en.

полет-ети, тим, —нути, тнем, у. п. 1. едеп,

полетуша, +. Flugfiſ<h. :

полећи, ежем, у. п. р. 15 legen;

zu Lager gehen. O