RTV Teorija i praksa

OSNOVNI PRAVCI PROPAGANDNOG DEJSTVA Sve zaraćene strane imale su zbog jezičko-etničke izmešanosti regionalnog stanovništva, zbog relativno malih geografskih razmaka između fronta i pozadine, zbog velike obostrane zavisnosti od inostrane pomoći i podrske, zbog sve vece uloge UN u odlučivanju о sudbini zaraćenog područja i zbog drugih okolnosti puno razloga da podjednako brinu о svakom od tri »klasična« strategy sko-propagandna pravca delovanja; prema sopstvenoj javnosti, prema neprijatelju i prema javnom mnjenju inostranih, nezaraćenih zemalja. Zbog izrazito manjih regrutnih rezervi, kao i ratno-ekonomskih izvora i nedovoljne geografske dubine svog vojišnog prostora, Izrael je imao mnogo više razloga da maksimalno razvije prvi strategijsko-propagandni pravac, to jest opštenarodno mobilizaciono dejstvo prema sopstvenoj javnosti. Teza da u zaraćenoj zemlji nema i ne sme da budu navijača, već da su svi sposobni stanovnici neophodni igrači u meču nacionalne sudbine, mnogo je bila neophodnija Izraelu nego Arapima, čije su regrutne, ekonomske, geografsko-manevarske i komunikacione mogućnosti daleko veće, pa čak potencijalno prevazilaze državne i društvene sposobnosti za njihovo potpuno zahvatanje. Nastup propagandne mašinerije zaraćenih strana na ovom pravcu delovanja direktno je proticao drugacije, valjda, i ne biva iz njihovih ratnih doktrina. A one se, kao što je poznato, bitno razlikuju u onoj meri u kojoj su različiti i prirodni, i demografski, i društveni uslovi i stupnjevi državno-političke organizovanosti zemalja Bliskog istoka i njihovih ambicija. Na arapskoj strani nisu se ni u kojoj masovnoj propagandnoj formi javljala svakodnevna pitanja tipa: »Šta si danas učinio protiv neprijatelja?« Ili: »Kako si pomogao opstanku svoje porodice, svoje slobode i svoje doniovine?« Ili: »Narod ti je obezbedio oružje za pobedu da li ga dobro koristiš?« I tome slično. Na drugom glavnom pravcu propagandnog rata na pravcu demobilizacije i demoralizacije neprijatelja Izraelu je nedostajala najosnovnija pretpostavka; iako su egipatska i sirijska armija krenule u koordiniranu ofanzivnu operaciju 6. oktobra u 14. časova, svakome detetu u ma kojoj arapskoj zemlji bilo je jasno i do srži uverljivo da

46