RTV Teorija i praksa

u Jugoslaviji, a posebno političkog sistema socijalističke samoupravne demokratije, drug Tito je u referatu na Jedanaestom kongresu SKf veliku pažnju posvetio odnosima u federaciji. On je naglasio da su republike i pokrajine ekonomski i politički ravnopravne, da su one državne zajednice i samoupravni subjekti. U rezoluciji Jedanaestog kongresa istaknuto je načelo ravnopravnosti i saradnje republika i pokrajina, kao i trajna obaveza Saveza komunista da se zalaže za socijalističko zajedništvo, bratstvo i jedinstvo, zasnovano na principima ravnopravnosti i solidarnosti radnika, radnih Ijudi i građana naroda i narodnosti, na principima ravnopravnosti i solidarnosti republika i autonomnih pokrajina. Jedanaesti kongres je nedvosmisleno prevazišao tezu o državnosti republika i „autonomnosti” pokrajina, i između njih se isključuju hijerarhijski odnosi. Na svima nama je obaveza da sprovodimo ove stavove druga Tita i Jedanaestog kongresa Saveza komunista Jugoslavije. U društveno-političkim i društvenim organizacijama, drugim samoupravnim organizacijama i zajednicama, a s predstoječim ustavnim promenama i u društveno-političkim zajednicama i njihovim organima stvaraju se sve potpuniji institucionalni okviri i unapređuje način rada u cilju ostvarivanja Titove inicijative o kolektivnom radu, odlučivanju i odgovornosti. Te promene su deo ukupnih napora da se u našem društvu izgrađuje i usavršava politički sistem socijalističkog samoupravljanja i dalje jača položaj radničke klase i radnih Ijudi kao osnove, nosilaca i suštinskih subjekata tog sistema. U više organa društveno-političkih organizacija u Pokrajini več smo ostvarili potrebne političko-organizacione promene radi unapređenja kolektivnog rada i uvođenja jednogodišnjeg mandata predsednika. I javna glasila če u svom ukupnom delovanju, sadržini i organizaciji redakcijskog rada, kao i u pogledu puteva podruštvljavanja tog rada morati da izvrše temeljnije promene čijem sagledavanju treba pristupiti što pre. Naš radio i televizija imaju velike obaveze u informisanju o zbivanjima u svetu, a posebno o pokretu nesvrstanosti. Na konferenciji u Havani nisu dobili podršku oni koji su se zalagali za preusmeravanje politike, karaktera i međunarodne uloge pokreta nesvrstanosti. Jugoslavija i drug Tito pružili su neprocenljiv doprinos reafirmaciji i razvoju izvornih principa pokreta nesvrstanosti kao nezavisne vanblokovske snage koja o svim pitanjima zauzima samostalne stavove i preduzima samostalne akcije bez obzira na politiku blokova i velikih sila. Osujetivši nastojanja da se pokret veže i podredi tuđim

241