RTV Teorija i praksa

Miroslav Đorđević

Viši savetnik Centra za istraživanje programa i auditorijuma RTV Beograd

STRUKTURALNE I DINAMIČKE PROMENE TELEVIZIJSKOG PROGRAMA I AUDITORIJA

Т eze za mogući istraživački pristup Razvoj televizijskog programa je determinisan brojnim činiocima kao što su, na primer, društveno-politički zadaci i ciljevi koji se postavljaju pred ovaj medij, širina informacionog sistema određenog društva. kulturno-umetnička politika, kreativne programske snage, ekonomska moć društva, tehnološka opremijenost medija, ali, isto tako. veoma važan činilac predstavljaju korisnici televizijskog programa, njihove potrebe i propusna moć prijema programa. Idealno programiranje bi zahtevalo uspostavljanje dinamičke ravnoteže između svih činilaca ali je praktično nemoguće realizovati takav krajnji zahtev. Televizijsko programiranje se najčešće iskazuje kao više ili manje svestan kompromis između nekih od najvažnijih faktora, s tim što od prilike do prilike preovlađuje najoportunije rešenje. Kad ovo kažemo, mislimo, na primer, na situaciju u kojoj je naša televizija započinjala svoj život znatnim materijalnim ulaganjem u stvaranje odgovarajuče tehničke baze za emitovanje programa (studijska i emisiona tehnika) i velikim kreativnim naporom da se savlada nov elektronski način izražavanja, a u isto vreme televizijska komunikacija se obavljala sa veoma suženim auditorijem. jer je krajem šezdesetih godina broj televizijskih prijemnika u našoj zemlji bio veoma mali. U društvenom životu - kako kaže Edvard Kardelj u studiji Pravci razvoja političkog sistema socijalističkog samoupravljanja - izvanredno veliku ulogu ima sistem javnog informisanja i komuniciranja, tj. štampa, radio, televizija i druga sredstva informisanja. odnosno, kako se to obično kaže, medij društvenog života. Kardelj dalje ističe da se sredstva javnog komuniciranja još uvek nisu dovoljno uključila u sistem samoupravno-demokratskog političkog sistema. Ova sredstva su