RTV Teorija i praksa

emisije u smotri) i redosljed četiri žanra - prema ocjenama žirija gledalaca. To je bilo sve u mamutskom programu od 180 minuta, u kome su mnogo više mjesta dobili debitanti-amateri i zabavljači kafanskog tipa. Poslije ovakvog tretmana žirija publike neminovno je pitanje kome je takav žiri bio potreban i zašto? Red bi bio da na to odgovore oni koji su inicirali formiranje žirija publike. Oni koji su to realizovali - istraživački centri (odjeljenja, službe) učinili su to u dobroj vjeri i namjeri, Pri tom su obavili zamašan organizacijski rad sa imali su i prilične troškove. Bio je to složen i obiman rad, a samo zato da bi se tek pomenulo da je ovom prilikom postojao i žiri gledaiaca i da je i on dao neke ocjene. Zaista, ako je neko htio da ignoriše gledaoce mogao je to učiniti i bez ovog kratkotrajnog mahanja zastavicom publike. ORGANIZACIJA I METOD RADA ŽIRIJA Ostavimo li po strani nezadovoljstvo zbog ignorisanja žirija publike od strane televizije, iz ovog dcbitovanja žirija gledalaca izvući ćemo niz pouka Jedna od njih je - metod i organizacija rada brojnog, heterogenog žirija koji radi istovremeno u više mjesta i u kontinuitetu od sedam dana. Koliko nam je poznato, sličan žiri se organizuje kad je izbor kandidata za pjesmu Evrope, ali taj žiri radi samo jedno veče, Ovaj žiri je bio i veči i složeniji, a predmet njegovog rada veoma obiman. Zamisao o žiriju postavljena je istraživački, kao projekt, sa svim bitnim eiementima (predmet i cilj, metode, instrumenti i postupci realizacije). Projekt su izradili Prvoslav Plavšič i Slobodan Canić. Svi RTV centri su prihvatili ovaj projekt i obavezu da organizuju rad žirija na svom području. Za koordinatora rada svih žirija (u svim centrima) određen je Slavko Nastić u RTV Sarajevo, jer je ovaj centar bio domaćin smotre. Organizaciju i rad žirija vodili su: Stane Obranovič u Ljubljani, Vladimir Mirković u Zagrebu, Boris Bilinović u Novom Sadu, Gordana Mavrić i Slobodan Canič u Beogradu, Petrit Duši u Prištini, Tatjana Nedelkovska u Skoplju i Gordana Milošević u Titogradu.

36