RTV Teorija i praksa

IZ EDICIJE „SVET KOMUNIKACIJA”

Ljiljona Baćević, Firdus Džinić, Sergej Flere i Branislava Panasiuk, Neposlušni medij Radio-televizija Novi Sad, Centar za istraživanje programa i auditorijuma, 1990

Vrijednost istraživačkih poduhvata u izvanredno promjenljivoj komunikacijskoj praksi uvijek je uputnije mjeriti na osnovu teorijskih postavki i mogućih projekcija budućeg, nego samo na osnovu rezultata istraživanja. To su, oćigledno, imali u vidu i autori knjige Neposlušni medij koja je nastala kao rezultat analize, izvještaja i teorijskog uopštavanja rezultata istraživanja „Novi komunikacioni mediji kao faktor razvoja i saradnje kultura u Jugoslaviji”. Značaj toga je, prije svega, u tome što je ovo istraživanje za potrebe Radio-televizije Novi Sad, a u saradnji sa centrima matičnih RTV kuća u svim republikama i porajinama (osim Titograda) provedeno još 1988, a knjiga se pojavila tek krajem 1990. godine. Isto tako i zbog toga što uzorak od 1232 ispitanika u Vojvodini, te po 200 iz drugih centara nije mogao dati precizne pokazatelje, posebno ako se ima u vidu naznaka iz knjige da se opredjeljenje publike u pogledu novih medija odlikuje niskim stepenom određenosti. Naime, u vrijeme istraživanja, najveći broj ispitanika ili nije imao nikakva iskustva ili su ona bila veoma ogranićena u odnosu na korištenje novih medija. Napomene o ograničenom dometu empirijskog istraživanja, koje je, uz to, obuhvalilo samo procesualni aspekt, odnosno saznajnc, motivacione, vrijednosne i

231