Serbsko-russkій slovarЬ

351 Наја Нак 352 Најати ое, јашбм се наѣздиться. Најаукати со, јаупем се наплакаться, наохаться. Најахати, јашем наѣхать. Најахати се, јашем се наѣздиться (верхомъ). Најахивање наѣзжаніе. Најахивати, јахујем наѣзжать на кого. Наједање см. наијздање. Наједати, дам см. наиједатиНаједити, дим см. наиједити. Наједно, нар. за разъ, въ тоже время, вдругъ. Наједрати, рам \ наполниться, налиться (напр. Наједрити, дрим / о зернѣ, ягодѣ). Најежити со, жим со подыматься дыбомъ (о волосахъ), ужасаться. Најеман, мна, мно наемный. Најемник, м. см. најамник. Најест, ж. см. наијеет. Најеети, јодсм укусить; насыщать. Најеети се, једем сѳ наѣсться, насытиться. Најидазе см. наиједање. Најидати, дам см. наиједати. Најидити, дим см. нанједити. Најист, ж. см. наијест. Најисти, идем см. најеети. Најзада, нар. наконецъ, окончательно. Најлак, нар. тихо, медленно. Најменик, м. см. најамник. Најменица, ж. наемница. Најмитељ, м наемщикъ, арендаторъ. Најмити, мим нанимать. Најмодавац, вца, м. дающій въ наемъ. Најмопримац-, мца, м. берущій въ наемъ. Најпослије, нар. наконецъ. Најпотље см. најпоелије. Најпошље см. најпослије. Најпре, најприје, нар. прежде всего. Најпречи, а, ѳ самый краткій, самый блнзНајпречји, а, е / кій, самый прямой. Најпри см. најпре. Најсколи, нар. главнѣйшимъ образомъ. Најти, дем см. наѣи. Нака, ж. названіе, даваемое молодухой всѣмъ женщинамъ въ домѣ своего мужа. Накадити, дим накоптить, надымить. Накађивање надымленіе. НакаЬивати, !,ујем накадить, начадить. Наказ, м. і Наказа, ж. > уродъ, выкидышъ. Наказан, зни, ж. ) Наказан, зна, зно чудовищный, уродливыя; отмѣченный, обозначенный, наказанный. Наказати, жѳм показывать, разсказывать; обезображивать, искажать. Наказити, зим отмѣтить, клеймить, наказать. Наказити се, зим се быть наказану. Наказнити, зним обезображивать, искажать. Накајати, јем отмѣнить. Накаламак, мка, м. приставка, прибавка. Накаламити, мим наставить, привернуть, привинтить. Накалати, лам расколоть, наколоть. Накалити, лим прохлаждать, охлаждать. Накаљати, љам натолкнуться, насунуться. Накан, а, о намѣренный, рѣшившійся. Накана, ж. рѣшеніе, намѣреніе. Наканнти, ним \ в4тИТЬСЯ опредѣлить, Наканити се, ним се \ Накааивавье намѣреніе, предпріятіе. Накаіьивати се, вам (њујем) ее предпринимать, рѣшиться. Накањити се, аим се морщить затуманиться. Накапати, нам (шьем) накапать. Накадница, ж. водоемъ, водохранилище. Накараде, а, ж. мн. расположеніе, направленіе. Накарати, рам побранить. Накастити, тим предпринять, рѣшиться, опредѣлить. Накваеити, сим смочить, смягчить. Наквасити се, сим се вымочиться, размягчиться. Накид, м. сокъ, морсъ, налитый въ сосудъ, бочку. Накидати, дам рвать. Накидати ее, дам се нарубиться, нарѣзаться. Накинђурити се нарядиться, разодѣться. Накињити, њим мучить, терзать. Накисати, сам солнть, мариновать. Накиседити, лим намочить, наквасить, посолить. Накисео, седа, село квашенный, кисловатый. Накисйваие паденіе частаго и мелкаго дождя. Накисивати, сујем дождить. Накиснути, снем наполнять дождемъ; мокнуть отъ дождя; сдѣлаться кислымъ. Накит, м. украшеніе, уборъ, нарядъ. Накитити’ тим украшать, убирать, одѣвать. Накитити се, тйм се украшаться, убираться. одѣваться нарядно; наполниться, набраться, Накишати, шам смочить, вымочить: дать вымокнуть, Накјуче, нар. позавчера. Наклада, ж. замѣна, вознагражденіе. Накладати, дам накладывать, нагружать. Накладити, дим замѣнять, удовлетворять, получать. Накдањати се, аам се наклоняться надъ чѣмъ либо. Наклапало, ср. болтунъ, говорунъ. Наклапан>е болтовня. Наклапати, нам болтать. Наклати, кол>ѳм наколоть, нарѣзать. Наклон, м. привѣтствіе, вниманіе. Наклонити се, ним сѳ наклониться, привѣтствовать, показать вниманіе. Накдоност, ж. привязанность. Наклопати, пам наколотить, набить. Наклонити, ним обратиться, устремиться, направиться. Наклонити ее, ним ее слѣдовать за чѣмъ, преслѣдовать. Найра, ж. излучина, изгибъ, поворотъ (напр. рѣки). Накљувати, кљујем клюнуть. Накљукати, кам набивать, начинять. Накнада, ж. замѣна, вознагражденіе. Накнадити, дим вознаграждать. : Накнађавање замѣннваніе, вознагражденіе. Накнаѣавати, вам вознаграждать. і Нако, союз. но. Наковало, ла, ср. \ наковальня. , Накован., вња, м. ) Наковати, кујем наковать, начеканить; натво1 рнгь лжи, обману. ! Накојеђа, ж. ноктоѣда. ; Накокотити се напѣ'тушитьея. надуться (гордостью), подобно пѣтуху, і Накола, нар. изобильно. Наком, нар. позади, послѣ.