Šumadiska divizija I poziva : 1915 II

201

и водник истог одељења, поручник Радоје М. Панић као извршиоци, Али њихово држање у овој борби није било случајно овако, јер су они такви били и у свима ранијим и доцнијим борбама. Они су као и увек правилно схватали своју дужност. Али су овде показали и ванредну енергију, издржљивост, личну храброст и пожртвовање.

Исто тако не може се прећи ни преко похвалног рада артилерије додељене овом пуку. У том погледу је оцена непријатеља најтачнија и за њих највећа похвала. Он вели да је артилериска ватра на отсеку 19 пука била таква какву немачке трупе „још нису виделе на српском ратишту“ Овакво дејство не би могле да покажу само три до четири пољске батерије са отсека 19 пука да није било помоћи са стране. Рад 6 шумадиске пољске батерије са отсека 11 пука већ је поменут, а томе треба додати и помоћ батерија код Карауле. На прво место долази Пиротска градска батерија, чији се командир, капетан кл. Богољуба. Јовановић, налазио са осматрачницом на Караули и потпомагао 19 пук из сопствених побуда све док му није наређено, у 17 часова, да се повуче." Међутим, 4 хаубички дивизион неком пометњом није ушао у саставартилерије на отсеку 19 пука, те свој рад није саображавао са

: Капетан Маринковић вршио је овде са својом четом противјурише, па је то исто и доцније радио на Солунском фронту, 27 јула и 17 августа 1916. Поручник Панић био је тешко рањен и онеспособљен 1. јула 1913 на Ретким Буквама. Па се ипак, и као инвалид, борио и у овом рату. Рањен је 21 августа 1914 код Шапца и 14 октобра 1915 код села Радинца. Али се и даље борио на Солунском фронту, да би заштитио оне који су се здрави и читави грабили за позадину.

: Правда и витешка част захтевају да се помену и имена оних који су овом артилеријом командовали. Командант отсечне артилерије био је мајор Пантелија В. Ђукић, који се за све време борбе стално бавио у близини осматрачнице команданта 19 пука на Караули, у стрељачком заклону 3 чете 4 батаљона 19 пука, одатле је смело пратио рад непријатеља и хладнокрвно издавао потребна наређења. Командир 3 шумадиске пољске батерије, капетан 1 кл. Војислав А. Савић, стајао је на једној ливадици недалеко од команданта 19 пука, догледом пратио сваки покрет непријатеља и командовао као на егзерциришту. 5 шумадиском пољском батеријом командовао је водник те батерије, капетан П кл. Риста В. Ристића 9 дринском пољском батеријом капетан 1 кл. Добривоје С Нешић.

Вредно је нагласити да командир 4 дринске пољске батерије вели: да није уопште дејствовао због тога што му није била дата осматрачница и одређени циљеви и што на датоме отсеку није ни видео непријатеља(!). з Тадањи ађутант Шумадиског артилериског пука забележио је да је у саставу 1 групе артилерије код 11 пука била и Пиротска градска батерија. Заиста је Пиротска градска батерија упућена са Оскоруше код с. Радовања, али је она сутрадан, 28 октобра, премештена по одобрењу команданта дивизије и до14 часова постављена северно од с. Бошњана а западно од друма Паланка — Рача. Зато се о њој ништа не говори ни у извештајима команданта 11 пука ни у извештајима команданта његове отсечне артилерије, Али она није припадала ни отсеку 19 пука,