Vojin

УИУТ ЗА ЗАПОВЕДНИКЕ ОД СТАНА 387

„официри имаду изв1есну слободу д1елан>а, али нека „добро поњају, да им ова велика слобода сама по „себи и одговорнос већу доноси. 0 ватри. Кад вошик беше наоружан нушком глатком, несигурнос гађања, ко!а свошм великим трзањем раме разламаше и више случајем у цељ удараше, онде ватра пешачка беше снала на просто пуцање, ко1а слабо поражаваше; и онда 1е рачунато да сваки убијен човек толико ока олова кошта, колико сам тежи. Требало 1е дакле нгго више метака избацити, да би се могућпос удара увећала. То бејаше време пуцања двема врстама, продужено кроз више минути. Данас кад Ге трзање тако умањено, да човек без осећања нишанити може, кад хе пушка велику нравилнос гаћања добила, сада се тек дошло до правог начела: Сада смо штедљиви са ватром , пуца се само на близком остојању и ватра плотунима по команди заменлае ватру вољну. Увођење остраг пунећих се пушака произвесће 10ш већу штедн.у ко1у препоручујемо. Муницша овог оруж1а сложена 1е, неможе се Фабрицирати свуда, но само у нарочитим заведењима и помоћу машина. Она ће коштати више и относно на израду млого скупље, тако да ако вошик буде сам себи остављен, он ће своју муницшу за неколико минута да испуца, ко1у ће млого теже обновити моћи, него што 1е то одпре бивало, кад 1е во1ник свуда, гди 1е год барута и олова нашао, себи муницшу направити могао. 25*