Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

^LECTIO VI 88

नात्यश्नतस्त योगौ ऽस्ति न चेकातमनश्रतः ।

न चातिप्वप्रणालघ्य नाग्रतो नेव चानन ॥ ९६॥ युत्ता द्धारविद्धारस्य वक्तचेष्टस्य कमम । युक्तस्वव्रावबोधतस्व चगो भवति इः वद्धा ॥ १७ ॥ यश॒ विनियतं चित्तमात्मन्येवावतिष्ठते ।

नि"प्वद्धः सवकामेभ्ो gm ऽत्युच्यते तदा ॥ ara पधा दीपो निवातस्यो नडतं सोपमा स्मता घोगिनो घतचित्तस्य यती वरनमात्ननः ॥ १९ ॥ Jar p चित्तं निरुटरं योगघरेवधा । = घ्र चेवात्मनात्माने पए्वन्नात्मनिं हष्यति ॥ २० ॥ cens, devotioni initiatus, animo coéreito,pervenitad tranquilli — —

tatem apüd me constitutam praecipuam exstinctionis conditio-

nem. Necnimium-edentis est devotio, neque ommn neque omnino cibo absü- 16.

~ हि)

nenüs; nec nimlo somno adsueti, nec pervigilants etiam, o Ar-

juna! Qui temperans est in cibo sumendo atque in recreatione, 17. qui temperanter operibus fungitur, qui temperans est in dormiendo ac vigilando, ei contingit devotio omnem aegritudinem tollens. Quando plane coércitanm cogitationem in semet ipso defi- 18. it, nullis eupiditatibus sümulatus, tunc demum devotus dicitur Sicuti lucerna citra venü impetum posita haud vacillat, | haec 19/ similitudo memoratuy um coércitis cogitationibus, qui suam ipsius devotionem. exercet. Ubi requiescit cogitatio , con- 90. stricta devotionis cultu, et ubi, mentis oculis se ipse adspiciens, sibimet placet; ubi voluptatem infinitam, quaecunque 21.

mente capitur, ultra sensus posita, coniperit ille, neque deI 2 p १1

(2 Ce JL T-E