Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

/

JA TA ^ 27 1L

LECTIO VI D5

प्रणात्तमनसं व्येन. घोगिन सवमुत्तम । उपेति गात्तरनस ब्रच्छमूतमक्ल्मषं ॥ २७ ॥ > युज्ञत्नेव तदात्मान धोगी विगतक्रल्मष । सुखेन त्र्धपस्यशमत्यतं पुषमश्चुते ॥ २८ ॥ इत्तते घौगुक्तात्मा सवत्र समद्रुशनः ॥ २९ ॥ घो नां पश्यति, सवच सव च मपि पश्यति d तस्वादे न प्रणश्यामि त च मे.न प्रणयति ॥ ० ॥

Lir La स्वमतस्यित घो मां मनत्येववभारि ।

TO ऋ्रात्मापन्धन सवन तम व्णवात पारनं ॥

पुषे वा घदि वा टः प योगी परमो मतः ॥ २२ ॥

tum summi voluptas subit, sedato affectuum impetu in nu-

munis essentiam conversum, innocuum Sic sempcr sese ipse 28.

devovens devotus, peccatis exsolutus, commode infinita vo-

luptate e numinis contactu fruitur. |Devotioni deditus spiritum 29, AEHIDDIS (X

omnibus animantibus imnmorantem, et omm1ia animantia 1n Spi-

riu comprehensa contuetur, ubique idem conspiciens. | Qui 30. me cernit ubique, et UxrvEnsuw in me cernit, ex^co ego nom ^

cyanesco , neque is ex me evanescit. | Omnibus animantibus im- 31. 1

morantem qui me colit, unitati intentus, quocunque tandem

modo Zn vita versetur, devotus ille mecum versatur | Qui. sui 32.

ipsius similitudine ductus ubique idem cernit, o Arjüna, volupe

sit illud vel molestum , is. devotorum princeps habetur