Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

LECTIO, स्ना, ' - {८.० 9 >

/ (^.

- श्रता. च मामव प्म मुका कल्तवर्‌ d

यः प्रघाति त मद्रात्रं याति नास्त्यत्र सायः ॥ ५ ॥ य ध वाप स्मरन्‌ भाव त्यनत्यत्ते कलेवरं n ते तमेवेति कौल्य सद्‌ा तद्रावसावितः ॥ ६ ॥ तस्मात सर्वेष कालेष मामनत्मर. पश च । ध मघ्यपितमनोवदिमामेवष्यष्यसरावः. । ७ ॥ ग्रश्यासघ्रागुक्तन चततानन्यामिना । ` ' ^ धरम परुष, दिव्य वाति पाधानुचित्तवन्‌ 1 ८॥

कविं धुराणमनणासितारम्‌ “4

सवस्व धातारंमचिच््यत्रयम्‌ ग्रादित्यत्राण तमसः परस्तात ॥ \॥

"Cura dividua, Gewiwsque numen Deorum; auctor religionum

í Wr ८,

ego ipse sum in hoc corpore, mortalium optime; |et qui obitus 5 tempore mei memor, defunctus corpore, hinc proficiscitur , is'ad meam naturam pergit sine ullo dubio ; | vel cuiuscun- 6. que naturae memor corpus suum relinquit in fime vitac, eam ipsam adit, Cuntidis nate, semper ad naturam istam confor-

matus. | Quare omni tempore mei memento ac pugna! Ani- 7

mum mentemque mihi tradens me adibis procul TS Co-

त~ ~ + : र N gitanone ad devotionem. exercendam applicata, non aliórsum 8-

evagante, qui summum: Grxiuw. coelestem. meditatur , ^is ad

eum pe1 eit. | Qui meminerit vatem 21111 तृ) moderatorem, 9,

MM ere

itomo subtiliorem ; Universi tutorem mcomprehensibili fov-

2 »