Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis
-
89 V — BHAGAVÀD - GITA ,
वतुमद्स्यट्राषेण दिव्या व्लात्मविम्रतयः P0 वामिरत्विग्रतिमिर्त्लाकानिमस्ति व्याघ्यं तिष्टसि ॥ ५६ ॥ कथे विव्ामदं घोभिप्वां तदा परिचितयन
केषु कषु च भावेष चिल्यो ऽति भगवन मवा ॥ ५७ ॥
विल्तरैणात्मनो योगे विरतिं च ननाद्न । मृयः कव तिरि श्रवतो नास्ति मेऽमृतं ॥ ५८॥ ॥ प्रीभिगवानुवाच ॥ We ते कथयिष्यामि दिव्या कमात्मविभृतवः । प्राधान्यतः करये ना्त्यतौ वित्तरस्य मे ॥ ९९ ॥ ग्रद्मात्मा गृराकंण सवभ्रताएचत्वितः । ग्रद्ठमादिश्च मध्ये च मृत्तानामत, टव च ॥ ९० ॥
praestantissime , animantium altor et rector, Divorum Dive,
1}
16. mundi domine e decet plene effari mirabiles, quae tibi in-
sunt, virtutes, quibus virtutibus hosce mundos permeans
I ~
7. consistis. , Quomodo cognoscam ego te, mystice, vel indesi-
nenter meditando ? quibusnam tandem existendi modis conci-
18. piendus es a me, sanctissime? Copiose essenüam: tuam mysticam ac maiestatem , o mortalium. votis expetite porro etiam enarra: nülla me capit satietas, nectar quasi aure bibentem.
Aruvu Nvuzs loquitur: 19. Ehem! enarrabo tihi ergo mirabiles, quae mihi insunt,
virtutes praecipua quaeque delibando, Curuidarum optime:
^ ND
90. nullus enim est finis amphtudinis meae Ego sum spiritus, o Árjuna, omnium animantium cordi insidens; ego et prin8 : £
91. cipium, et medius animantium ,status , iüdemque finis. Inter