Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis
104 | . BHAGAVAD - GITA
त्तेणो ° धिकतरस्तेषामव्यक्तासत्तवेततां । खरव्य्ता कि गतिद्धःषवं दे दवदिरवाप्यते ॥ ५ ॥ त॒ सवाणि कमाणि मयि सत्वस्य मत्याः ।
श्रनन्येनैव धोगेन मां ध्याव. उपासते ॥ ६॥।
up मन भ्राधत्स्व
तेषानकं ममुद्ता मृत्युपंपसारेतागरत् ।
भवानि नचिरात् पाध मव्यावेशितचेतसां ॥ ८ ॥ दि निवेशय. ।
श्रत we संशयः Uc
निवसिष्यसि "uu
८ श्रध चित्तं तमाधातुं न शक्रोषि मवि स्थिरं ।
` स्रमापसयोगेन ततो मामिच्ात्त धनन ॥ ९ ॥ kc ग्रभ्यासे ऽध्वतस्तमधा ऽसि मत्कमप्रेमो नव ।
e
9p (~
c
^.
vc»
ix E MESTRE 2 TRE
. mantium salute gaudentes. Labor horum. operosior, qui co-
citando ad insensile sese applicant; insensilis nimirum via
j vix a corporalibus impetratur. Qui vero ommibus operibus
mecum depositis, in me intenü, nulli praeter me oblata de-
.voüone, me meditantes observant, his ego extricator e vicis-
situdinum mortalitatis oceano fio brevi tempore, Prithae fili,
9. mecum cogitaüone sua versantibus. Mihi animum oppignera,
in me mentem colloca! [21112115 utique mecum , deinde
-apud- Superos sine dubio. | Sin vero cogitationem non vales |
in me componere immotam, assiduitatis devotione tune me co- | Aes crue du
nare adipisci, o-contemtor opum. | Si ne ad assiduitatem qui-
dem sufficiunt vires, mihi graüs operibus intentus esto: mci
———