Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

104 | . BHAGAVAD - GITA

त्तेणो ° धिकतरस्तेषामव्यक्तासत्तवेततां । खरव्य्ता कि गतिद्धःषवं दे दवदिरवाप्यते ॥ ५ ॥ त॒ सवाणि कमाणि मयि सत्वस्य मत्याः ।

श्रनन्येनैव धोगेन मां ध्याव. उपासते ॥ ६॥।

up मन भ्राधत्स्व

तेषानकं ममुद्ता मृत्युपंपसारेतागरत्‌ ।

भवानि नचिरात्‌ पाध मव्यावेशितचेतसां ॥ ८ ॥ दि निवेशय. ।

श्रत we संशयः Uc

निवसिष्यसि "uu

८ श्रध चित्तं तमाधातुं न शक्रोषि मवि स्थिरं ।

` स्रमापसयोगेन ततो मामिच्ात्त धनन ॥ ९ ॥ kc ग्रभ्यासे ऽध्वतस्तमधा ऽसि मत्कमप्रेमो नव ।

e

9p (~

c

^.

vc»

ix E MESTRE 2 TRE

. mantium salute gaudentes. Labor horum. operosior, qui co-

citando ad insensile sese applicant; insensilis nimirum via

j vix a corporalibus impetratur. Qui vero ommibus operibus

mecum depositis, in me intenü, nulli praeter me oblata de-

.voüone, me meditantes observant, his ego extricator e vicis-

situdinum mortalitatis oceano fio brevi tempore, Prithae fili,

9. mecum cogitaüone sua versantibus. Mihi animum oppignera,

in me mentem colloca! [21112115 utique mecum , deinde

-apud- Superos sine dubio. | Sin vero cogitationem non vales |

in me componere immotam, assiduitatis devotione tune me co- | Aes crue du

nare adipisci, o-contemtor opum. | Si ne ad assiduitatem qui-

dem sufficiunt vires, mihi graüs operibus intentus esto: mci

———