Bhagavad-Gita id est Thespesion melos sive almi Crischnae et Arjunae colloquium re rebus divinis

LECTIO Xl 105 .

ग्रवितदप्यशक्तो °सि कर्ते मव्रोगमाधितः । | सवकमफलत्यागू En. (कुरू यतात्मवान्‌ ॥ १९॥ ~<.

चयो हि न्नानन्वासान्ञानाद्ानं विणिष्यति. ॥ ,. ^ |

»

घानात्‌ कमफ्रलत्यागस्त्यागाच्छातिर्‌नतरे ॥ ९ दष्टा. तवनूतानां मेजः कर्ण+टव च । ‹ ^6 निर्ममो निरृदेकारः तमट्रः सुखः लमी ॥ ५६ ॥ सतषट पततं वोगीं पतात्मा दृषनिश्रचः । HEIRAT Hes W Hom ॥ ९8 ॥ वल्मान्नोद्धितति लकौ सोकात्नोदिनते च घः ।

` -दपरानवमयाटरगमक्ता यः त चमे प्रिषः,/॥ १५॥ ^ "~.

रनपनः ध्विन, उदासीनो गतत्यथः. । तवारम्भपरित्यागी यो मदक्तः तमे प्रियः ॥ ९६ ॥

== = | gratia vel opera pe fieiens consummationem adepturus es |

Quod si ne hoc quidem vales faceré ,;- ad mei devotionem 11.

Conversus, ad renuntiandum omnibus operum praemmus accirn-

cere, modeste animatus. |Potior sane est scientia assiduitate ; 19.

renunliatio; a renuntiatione tranquillitas proxime distat Odii 13.

4ftimiunis-er?a cuncta animantia benienus, nec non miYseri-

cors, non sui studio nec sui fiducia captus, idem in dolore

ac voluptate, patiens, contentus, perpetuo devotus, tempe- 14.

rans, propositi tenax, quu mihi animum mentemque tradit

mei cultor: is mihi carus. | À quo non turbatur genus hu- 15.

manum, et a genere humano qui neque 1pse tarbatur ; exsulta-

T 4 र mj ^ <+ )