Delo

373 с о них нзвора сиромашнија сол»у, онда се она остави тако, да вода испари нриродним иутем, те да заосталп раствор постане гушћи За ту сврху праве се у блнзнни соних пзвора нарочите зграде за испаравање воде; те грађевине могу бити дугачке до 300 м. а широке 10 метара. У згради су наирављене дрвене решетке и поређане једна изнад друге на подједнаким одстојањима, а све су изнад једног великог корит.а. Растојање двеју узаотопних решетака напуни се грањем и прућем. Изнад тих решетака, у горњем делу саме зграде, намештен је велики олук или корпто у које се шмрком сипа сони раствор. Овај je олук избушен ситним рупнцама и кроз те отворе пролази слана вода. а разливајућм се и падајући у врло оитним капл>пцама с прута на прут она иопарава. Сама зграда поставља се тако, да обпчан правац ветра иде попреко а никако уздуж зграде. Што буде сони раствор у ситнијим капњицама падао на пруће, то ће све више воде испараватп а уз припомоћ ветра п летње топлоте. Очевидно је да ће раствор постајати све гушћи што буде да.ве преко прућа прелазио, а скупњаће се доле у дрвено корито. Ако раствор у овом кориту није двоњно кондензован, онда се ово исто ионавња. А кад је раствор већ довоњно згуснут пнда се он сипа у велике гвоздене казане и ту се загрева до кључања, те да вода на тај начин што више испари, а раствор у казану да постане што гушћи. Изворнп раствор ретко је кад чист, већ обично садржава ситне делиће корења, лишћа, глине, песка а поглавито гипса. Један део од ових супстанца нахвата се на прућу и иод именом „камен с грањаи употребњава се за ђубрење, јер садржи доста гипса. ТТТто је још од страних супстанца заостало то се прн првом кувању дигне на површину раствора у казану и образују пену, коју радницн скидају куглачама за тај посао направњеним. Кад се то неколико пута понови, онда раствор постане много чиотији. Чврсте супстанце, које се налазе у томе раствору, таложе се на дну казана и образују талог који се назива камен казана. И овај се талог употребњава за ђубрење. Пречишћен раствор сипа се у казане са равним дном у којпма се кондензује лаганим загревањем док се најзад кристали соли не почну таложити. Од времена на време радници ‘скупњају ове кристале и разастиру их на сунце, те да и оно мало воде