RTV Teorija i praksa

је povezao s osnovnim postavkama o radio-programu, temeljenome na ideji o jedinstvenosti informativnog sistema, i o obavezi svake republičke radio-stanice da svojim slušaocima pruži punu informaciju s jugoslavenskog prostora. Istakao je neophodnost otvorenosti radio-programa prema svim kreativnim snagama, od profesionalnih do amaterskih. U svome uvodnom izlaganju pod naslovom Posredovanje Uterarne tvornosti s pomočjo radijskega medija Vlado Senica je ponajviše govorio o aktivnoj ulozi radijskih redakdja u suvremenoj nacionalnoj duhovnoj situaciji, naglašavajuči potrebu da radijski program u prezentaciji literature treba pružati raspon od književne baštine do suvremenih tendencija, polazeči od ideja i vrijednosti, i u tom rasponu ostvarivati i informativnu ulogu, ali i ulogu branitelja estetskih i duhovnih vrijednosti, iznad prakticističkih kriterija koji bi radiju, kao masovnom i demokratskom mediju, određivali gornje granice prema pretpostavljenim obrazovnim i kulturnim mogučnostima širokog auditorija. Kako kaže sam Senica: „Teorija o črnem in belem kuhurnem kruhu, torej o posebnem kulturnem programu za kulturno razgledane poslušalce ter o nezahtevnem programu za drugi sloj, ne sme obveljati, kot ne smemo dopustiti širjenja zamisli o masovni kulturi za široke Ijudske množice ter o tako zvani visoki kulturi za redke izbrance...” U izlaganju pod naslovom Umjetnička kritika, kritičko informiranje, animacija za kulturu Todor Čaloski je razmatrao ulogu radija u umjetničkoj kritici kao svesti o vrednostima u poretku jedne kulture, jedne stvaralačke stvarnosti, te o otvorenoj potrebi aktivnog delovanja u kome su strast otkrivanja i odgovornosti pred svojim

33