RTV Teorija i praksa
Jugoslaviji. s Raznovrsna istraživanja pokazuju da su ovi mediji veoma prisutni u svakodnevnom životu ijudi i da velik broj Vojvođana deo vremena u toku dana provodi u slušanju i gledanju programa radija i televizije. 6 Mogučnost i moč uticaja ovih medija stalno se naglašavaju, ispituju i pretpostavljaju. Svest o velikoj prisutnosti radija i televizije danas kod nas i o njihovim velikim mogučnostima uticaja na slušaoce-gledaoce izaziva stalnu pažnju i zainteresovanost društva, a naročito jezičkih stručnjaka, za jezik i govor na radiju i na televiziji. Na taj jezik i govor stavljaju se sve češče mnogobrojne primedbe: smatra se da poslenici radija i televizije još ne znaju da se u oblikovanju svojih poruka koriste jezikom na način koji bi bio primeren medijskoj komunikaciji toga tipa; da je jezik na radiju i na televiziji nejasan, nerazumljiv, „obilježen mistifikacijom” 7 ; da je opterečen stručnom terminologijom; pod znatnim je uticajem srpskohrvatskog jezika u informativno-političkim emisijama na rusinskom, rumunskom, slovačkom, pa i na mađarskom jeziku B , prezasičen mnoštvom stranih reči i izraza i mnoštvom praznih, „parazitskih” reči i izraza, a posebno krcat pogreškama i nepravilnostima u odnosu na govorno-jezički standard. Stručnjaci za jezik očekuju i zahtevaju od „radija i televizije, kao najmasovnijih škola, da jezik u njima po jasnosti, pravilnosti i lepoti bude na najvećoj visini” (M.Stevanovič). Ne sporeči mogučnost i potrebu da se u govoru neposrednih, neprofesionalnih učesnika gostiju u programima radija i televizije čuju različiti dijalekatski tipovi jezika, traži se da svi profesionalni učesnici, ~da svaki spiker i televizijski voditelj u potpunosti vladaju književnojezičkim standardom...” (A. Peco) i ne samo da vladaju. ррво i da preuzmu
5 Prema podacima Odeljenja RT naknade RT Novi Sad, u Vojvođini je u decembru 1980. godine bilo 571 231 radio-prijemnik i 47 6 533 televizijska prijemnika. S obzirom na broj domačinstava u Vojvodini (613 453) na 1,074 domaćinstva dolazi po 1 radio-prijemnik, a na 1,29 domaćinstava jedan televizijskd prijemnik. e U toku istraživanja „Dnevni barometar” dobijen je, na primer, podatak da je 13. septembra 1980. godine 550 908 Vojvođana slušalo program radija i 930 529 gledalo program televizije. 7 „I danas je jedan dio jezika političkog i društvenog života i jezika, na primjer, sredstava masovnih komunikacija obilježen mistifikacijom, što ne samo đa ima utjecaj na jezik svih nas nego i izrazito negativno djeluje na komuniciranje u funkciji ostvarivanja i izgradivanja samoupravnih odnosa.” Dubravko Skiljan, Devet teza za diskusiju o lingvistici i marksizmu, Marksizam i lingvistika, „Naše teme”, 1979, br. 7-8, str. 1331. 8 Društveno-politička leksika i terminologija našeg socijalističkog samoupravljanja u neprestanom je stvaranju; nove institucije i odnosi zahtevaju stvaranje novih leksema, termina i fraza. Taj tip leksike vezan je za jugoslovenski samoupravni društveni kontekst i ne postoji u tom obliku i tom značenju u mađarskom, slovačkom i rumunskom jeziku van granica Jugoslavije. Taj novi sloj leksike i frazeologije (kako pokazuju i neka naučna istraživanja) u madarskom, slovačkom, rumunskom i rusinskom jeziku u Jugoslaviji stvara se često pod uticajem (ili po uzoru na) srpskohrvatskog odnosno hrvatskosrpskog jezika.
193