RTV Teorija i praksa

inter-brigadiste i španske bolničarke Marije Alvares. Na uzbudljiv način prikazuje se u njoj rasplamsavanje te Ijubavne veze, ali i nemogućnost da se ona definitivno i ostvari. Drama između Ijubavi i slobodno odabrane dužnosti u osnovi je ovog kazivanja. Miroslav Belović je u dramatizaciji uspeo da oživi atmosferu ratnih zbivanja, ali i Ijubavni zanos glavnih aktera. Pri tom, insistirao je na dočaravanju španskog lokalnog kolorita, pa je i sporedne ličnosti prikazao neposredno, u temperamentno i živo vođenim dijalozima i razgovorima. Kao reditelj, Belović je nastojao da, koliko je to mogućno, prevaziđe naraciju. Zato je insistirao na dinamičnom smenjivanju pojedinih scena i, isto tako, na naglašavanju dramatične tragike zbivanja, koje će kao posiedicu imati - neminovnost Ijubavnog rastanka. Pri tom, režija je uglavnom izbegla da interpretacija ode u patetiku. Kao poseban uspeh režije može se istaći i činjenica da je u dijalozima ostvarena živa govorna faktura. Ulogu Marije Alvares tumačila je Maja Dimitrijević: njen tamno osenčen glas potpuno je odgovarao, jer je, pored emocionalne angažovanosti donosio i izraze pune neizvesnosti i strepnje. Мога se ukazati i na fino dozirane plemenito-patetične tonove, koji su provejavali u dramatičnim situacijama i bili, s obzirom na podneblje i izuzetnost ratnih nedaća, sasvim na mestu. Maja Dimitrijević je uspela da ostvari i potrebnu glasovnu transformaciju na kraju, kada jer pred mikrofonom tumačila i legendarnu La Pasionariju, koja se na rastanku u Barseloni govorom i izrazima zahvalnosti obratila inter-brigadistima. Za tu transformaciju glasa, neosporno, zaslužan je i snimatelj Zoran Jerković, koji je, takođe, umeo da plasira brojne zvučne efekte neophodne kada je reč o ratnim sukobima. Petar Banićević tumačio je našeg inter-brigadistu, tzv. „Jugoslava”, uspevši da u glasu i dikciji, pored lirskih II . pruži i meditativne tonove. U izvođenju drame, pored ostalih, sudelovali su Branislav Jerinić, Predrag Ejdus, Borivoje Kandić i dr.

122