Školski list

т

добвгги: исто тако вавиетв, грамзенБ и дакомство.мора ее зарана изт. ердца дЂтиега чупати, а лмбавв и елога у н-вга усађивати и брижл&иво подранвивати, ако желимо да амЂ ндфца чиетои пшенициподобнсбуду, Нека нам-в ее овд^ћ допусти 10штг неколико рђави обичан навести, кои у овомђ погледу д$ци врло шкоде. Гдеков матере врло радо иман) свов прво дЂте донде, докх не роде друго. Кадт. ее ово догоди, онда постану ладшв према ономђ првомг, а дружина кућевна већ^ напредг улив ономђ етарибмт, дФтетуу главу, да е изгубио важностБ, да ће морати д$лити талг сб бебомп&, да бебу мати већма воли и т. д. Ово нимало невалл. Требало 6 б 1 да в роћенб новога д^тета, етархои д4ци данг рздости и веселв, да д4ца та иду на крштен^ свсгђ малогт. брата илб сес!рице, и да имте , се по н$к1и део одђ повоинице малога дФтета д»де, да тако запамте кадЂ су брата добБии и да се томе радуш. ОваковимЂ поступанФмх учиниће се то, дв ће се старин дЂца одђ срдца радовати и за велику сре^у држати што иман) малогг брата вли сестрицу, па ће се тб 1 мт > самим -б и лшбавБ према овоме малешномт. дФтенцету у нбиовимђ срдцама побудити. Друге опетБ матере кадЂ им-б се роди другодЂте, имаго обичаи стариемг дбтету говорити: „Ништа што се беба родила, ТБ1 си опетг зато мое наимилив чедо, н тебе већма волимђ него ову малу бебу. —И овакав -б поступакг нимало невалн, ерт. се нБиме оно старие д4те погордити и себе за поглавицу и старегаину међу другомг д^цомђ сматрати може. КадЂ д$ца толвко одрасту, да се еданЂ сгдругимб еиграти може, пакг ако се у еигранго посвађаго, онда ние никада добро вдно казнитн зато да се дру-