SRĐ

— 227 —

da negov đrug zaista živi. Tad se Dantu približi jedna duša, te ga zamoli, da je porunivo motri, ne bi li je raspoznao. Ali Dante je ne raspozna. Duša se tad otkrije i reče, da je Manfred, unuk krajice Kostance i otac Kostance, žene Petra Aragonskoga. Pripovijeda mu, da se pri smrti obratio Bogu, koji rado prašta pokajanom grešniku. Ali budući umro u crkovnome prokletstvu, da mora da ostane na podnožju svetoga brda trideset puta toliko godina, koliko je u prokletstvu živio. Toliku kazan da mogu prekratiti molitve onih, koji žive u milosti božjoj. I sve to moli pjesnika da javi negovoj kćeri. 4. Dante i Vergil doznaju po dušama za ulaz, pa krenuše uskom i strmenitom stazom, gdje im se trebalo penat i nogama i rukama. Dante se čudi, što mu je sunce s lijeve strane, i Vergil mu tumaci da je to s toga, što se oni nalaze na drugoj polukrugji. Pjesnici nađu četu duša, koje su s nemarnosti otezale do zadheg časa, da se od grijeha pokaju. Među nima raspoznaje Dante glasovitoga graditeja muzikalnih instrumenata Belakvu. Vergil, koji naprijed hodaše, nagoni Danta da pospiješi jer da je već podne. 5. Dante se odmah odaleči od onih duša i pođe naprijed. Na jednom opazi drugu cetu duša, koje pjevahu Miserere, pa se začudiše, kad vidješe da je Dante živ. Okupiše se oko nega i upitaše ga, da li raspoznaje koju od nih. Dante im odvrati da ne pozna ni jedne, te moli, da mu se ukažu. Prvi je Jakob del Cassero iz Fana, koga dade ubiti Azzo VIII. d' Este, te moli Danta, da bi mu, kad se povrati na svijet, potaknuo rodbinu, da se za n moli. Buonconte di Montefeltro želi da ga Dante preporuci ženi, ili prijatejima, ili roctacima, јег ga. svi zaboraviše. Pija dei Tolomei, koja na svijetu nema nikoga ko bi se za nu mislio, moli pjesnika da je ne zaboravi. — Svi su ovi otezali pokajanem do zadnega časa smrti, ali se prevariše, jer umriješe nenadanom smrću i s toga moraju da stoje u Antipurgatoriju. 6. Da se Dante oslobodi ovih duša, koje se sa svih strana okupiše oko nega, obeća im, da će ih se sjetiti, kad se na svijet povrati. Među nima ugleda pjesnik Beninkasa da Laterino, koga ubije na izdaju Gino di Tacco, da osveti smrt brata svojega; Guča dei Talati, koji nađe smrt u rijeci Arnu, pro-