Vojin

ПРЕМА ТАЕТИЦИ

425

теља; да, и чудно Је радитинешто, што и извршитељ ие зиа. Ето то 1е оно исто, што се пита н. пр. човек: кажи ми, шта 1е написано на извесноме дисту књиге, коГу сам Га замислио ? Та и ви ће те рећи е 1е смешно. Суваров се иначе обзирао на значах таше у ово! придици; ево шта он веди у своме настављењу, ко1е намени Аустршанцима: „Ние доста да само гдавни начедници знају пдан рада; преко 1е потребно и мдађим начедницима да имају стадна похма о томе, како би могди водити во1Ску сагдасно вођиним пдановима. 1ош више: и сами батаљонски, ескадронски, четни командири треба да зна1у то, па због истога узрока и подоФицири и редови. Сваки вошшг треба да пошма сво1 маневар." А ако вошик треба да пошма сво1 маневар, то 1е разумљиво, да он то може само из заповести докучити: команда ништа не вреди. Ето како гдеде на ове ствари ђеншадни практичари; ето зашто њихове во1ске свагда добро во1еваше. Постро1ење бошога реда по команди, и по томе 1е 101п опасно , што то доводи начедника, кош 1е васпитан по мирно1 системи, — да мисди да су сва постро1ења извршена, чим он само команду изрече; и у томе дежи ногдавити узрок забуни и неразговетности, ко1е се у бо!у догађа!у. Та овога и мора бити: представите себи вокку, ко1а у место да што по команди ради, добша само заповест у какоме стро1у, на кошм одсто1ањима и расто!ањима треба да се размести