Vojin

107

П о /1 о ж а ј и. Од Лера. (Продужење.) Овакав начин радње да1е извесне користи, 1ер с 1едне стране одакшава проматрање силе противникове — питање веома, важно и тегако за решење, особито при сво!ствима садашњих борних поља *) — одвлачи резерву, да не може помоћи боша одељења, коЈа су с лица нападнета, те дакле олакшава напад с лица; и напослетку оваква су обилажења обично особито штетна, у наравственоме одношаГу (на во1ску ко1у обиђу), и од утицата су премда но правилу, ал свакоГако ко1е примери осведочише**). ВоЈна истори1а показу1е да, 1едини напад с лица на такве положаје , (па ма како били они брањени), — захтева, много времена и особитога напрезања, па и опет ретко се ка успеху дође. А међу тим кад год се нападач постара да јуриша са обилажењем, свакад 1е готово успео за врло кратко време. (Гросгартеп у борби код Дражђана; код Бузања , цели ред напада с лица беЈаше одбшен ; а захођење принуди Велингтона да у мах остави особито тврди положај). Из овога се види, како се брижљиво морамо ностарати да крила осигурамо,

*) За ово је особито згодиа коњида. Заишав за крило непршатељско, ако земљиште то не спречава, она ако га и не принуди иа одстунање, већ 1е тим принела користи, што ге по откривеној снази непршатељске рееерве , доста лако закључити на снагу целога одреда.

**) Добре војске нема1у разлике међу фронтом , крилом или леђима. Оне зна1у само 1едно правило, непршатеља треба тући, па ма е кохе ее етране он шлавио.