Ženski pokret

Сумњам да ћe мушкарци заступати наше захтеве тако. како ми желимо. Ми морамо бити поборнице наших оправданих тежњи, па зато наглашујем још једном, да се најпре боримо за изборно право. 1. Положај ванбрачне деце и матере а),. Доказ очинства (патернитета ) ванбрачне деце. § 163. Коме се докаже на начин прописан у судском поступку, да је полно општио са матером детета у времену од којег до њеног порода није протекло мање од 180 дана нити више од 300 дана, или ко то призна и ван суда само, тај се подразумева да је он зачео то дете. § 164. Упис очевог имена у књиге крштених или рођених учињен по исказу матере само је тада потпун доказ, ако је упис извршен по законском пропису с приволом оца, и ако је та привола потврђена сведочанством свештеника и кума с додатком да оца лично познају. б). Правни однос између ванбрачних родитеља и деце. § 165. Ванбрачна деца немају права на очево име ни његово племство и грб ни друге прерогативе; носе девојачко име матере. Законити муж матере може дати детету своје име изјавом код земаљске политичке власти с приволом матере и детета, или ако је дете малолетно, с приволом законитог заступника и суда. Таква изјава важи, ако постоји у јавној судијски или нотарски овереној исправи. § 166. Али и ванбрачно дете има право да тражи од, својих родитеља такву исхрану, одгајење и опскрбу, која одговара њиховом имању, а права родитеља су толика, колико то тражи циљ одгајања. У осталом не стоји ванбрачно дете под правом очинском влашћу свог родитеља него га заступа старатељ. Скрбити за исхрану дужан је нарочито отац: ако пак овај није у стању исхранити дете, тад прелази ова дужност на матер и по њој на материне родитеље. § 167. Отац је дужан да надокнади матери трошкове порода и трошкове опскрбе за првих 6 седмица по порођају, Ако су с породом везани и други трошкови, мора отац надокнадити још и ове. Тражење престаје после три године по породу.

352

Женски Покрет

11 и 12