Beogradske novine
Strana 2.
Subora
BEOORADSKE NOVINE
2. febniara 191«.
Iinao ]e 3000 ovaca, 300 svinja, 70 goyeda i 16 konj u izgledalo je, kao da se pripravlja poboljšica položaja raje, jer bi progla§en carskl ferman, koji zabrani dolazak u Beograd i pašaluk svim janjičarima, od kojih mnogi imadjahu u Srbiji dobra i posjede. Oni pobjegoše u susjedne pokrajine, poglavito u Vidin, gdje nadjoše u Pašvan Oglu-a utočište. Kada Pašvan Oglu navali na okrug beogradski, tada Hadži Mustafa-paša iiije dugo razmisljao i naoruža protiv njega raju (1796.). Neki od članova dobrovcljne čete popeše se do časti vclikih knezova, a Kara Ojorgje bude imenovan bimbašom u Borunciji, s timc bi spojen i nalog za 80 naoružanika. Zajcdnički sa pašom oprješe se Srbi navali Janjičara i P.ašvati Oglu-a, jer to bijaše zajednička kovist. Na to je Muftija izjavio, kako jc proliv zakoua protjerati pravovjerne s njiiiove iinovine za voiju raje. Sada se ; više Hadži Mustafa nije mogao ustručavali, da pusti Jafljičarc u zemlju. iOni se vratišc i odabraše četvoricu najotmenijih izmedju scbe za dahije. Za nialo zadobiše i prcviast u cijeloj pokrajini, te ne samo da ograničiše ugied pašin j državopravnili gradjanskih, vojuičkih i sudbeuih ot»lastr, nego se nc sraede ništa dogoditi bez. njiitove privole, svc je zavisiio od njihovc samovolje, a oni se gradiši. ueograničenim gospodariina. Čak tii c. kr. vojnu krajinu ttc poštediše, te pokušaše da osvoje otok Cigaitliju pred Beogradom, a mnoge razbojuičke đružiue upadalnt preko granice, ubijahu i pijačkahu, te prottzrokovaše tešku službu graničarima na odbrani austrijskoga Zendjišta. Osobito samovoljno i surovo pottašalui se daliije prema nesrećnoni liriščanskom uarodu, s kojini postupalitt s takvom raspuštenošću, koja ne poznajc poštovanja prema časti, imanju ui životu, dok zaštite od državnopravne .vlasti, Porte, nijc bilo. I sam Mustafapaša, koji bijašc snošljiv prema hriščanima, bi ubijen 16. avgusta 1801. Nastojanja Porie, da pomogne niučeniin Srbima, pokazahu se besplodnima. U svojoj svc većoj uuždi obratiše se Srbi zapovjeuniku vojnc krajine, podmaršaiu barunu Geuejnu (Geneyne), da ini pomogne, ,isto tako i mitropolitu u Karlovcima Stratimiroviću. Oba se u svo■mc odgovoru pozvaše na političko prljateijstvo Austrije i Porte, koje Austriju spriječava, da ustale Srbe podupire. Zlovoija za janjičarske vlade potpali ono nikađ neugašeuo nacijonaluo čuvsnro, i rodi siluu želju za oslobodjcnjem ispod osmanlijskoga gospodarstva. Tiranstvo dahija, osobito Saliage Bika, brata dahije Kučuk-Alije, dade priiiku Kara Gjorgju 24. jula 1803. prilikom nekc crkvene slave u ntanastiru Voljači kod Rudnika, da pripravi ustanak protiv Turaka. Poćetkom 1804. ubišc daliije od objesti mnoge Srbe. Htješe smaknuti i Kara OJorgja, ali ou ubi Uzun Kavcdžiju, koji je imao pogubiti, u vlastitoj kući, a onda ostavi kuću sa svojilt 5 pastira 5. februara; 11. februara bijaše već 300 Srba sakupljeuo, a 13. februara poraste čeia u Orašcu tia 200C*. Ovdje bude Kara Gjorgje 17. februara 18*»4. Izabran vodjom ustanka i vladarom zenilje. Sva Srbija ustadc i ustanak bi nopraćen uspjchom. Početkom ntaja 1804. zatnoll Kara Ojorgje pri jednome sastauku sa c. kr. »atuikom (kapetauom) Šajtiiiskitii, da stavi na najviše mjesto, da j e ž e 1J a Cijelog srpskog uaroda.da dodje pod vladu Prejnsne k u ć e, jer ue može I jkćc više živjetl pod samovoljnom i nepravednotu Portoni, Beograd, Sabac i Smederevo sa svoni pokrajinotti pripravni su prema želji naroda caru pomtditi i isprositi jednog carskog princa kao namjesnika. Nc b! li bio yar pripravan da zauzme zcjnijti, tada moraju Srbi, iako nerado, obratiti 6e na koju drugtt siiu, da hr!5ćanskl narod oslomnli ispod turskoga Jarma. Na tu pojavu izjavi muilstar grof čobetizl 25. jnaja u svom izvještaju caru; — „Pj'imanJe jedne pokrajine, Itoja se sama predaje, pa bila i predaja tna kako opšta, svecana i svojevoljna, a iijeno pteduzeće ma kako korisno, ali usrijed utira, bila bi otvoreua povrjeda iavue vjertmsti j povjcreuja, gdjc ta fljisao ni kod careve vjere ne može uači •injesta^nekmoli spogiedoin na uepiegjedue posljcdice, 'kojc bi takvo samovojjuo riješenJe kod sviit vdikilt sila flcjuinovno izazvala." Car je potvrdio savjei, i doda; .saino hoću Ja, da sc Srbijaucima liriš-'auima tako dugo ništa uc govori o dabrim namjerama Porte prema ujima. dagod Porta doista ue pokaže, da se zato briue, da Jtrišćanski podauici iz ^rbije, koii su se na Meue za zaštitu sa ponudom podanstva obratili, ne budu o$veu Porte izložeui iii čak taga radi uz surovo postupanje s njitna j kainjeni. (C. i kr. kućui, dvarski i državm arkiv.) Austrija nije na žalost inogia ispuniti žeiju Srba. Jer ni sastanak aa uspostavljanje mira u kijći zemunskoga zapcvieouika, 10. maja, gdje su se Srbi gastali sa beogradskim pašom. aije doyeo do povoljnpg uspjeba t borba se u Srbiii nastavi.
Medjutim je sama Porta, kojoj se ne svidjaše gospodarstvo beogradskih dahija, naložiia bosanskome veziru Bekir-paši, da kazni dahije I umiri Srbe. Kada se on pojavi pred Beogradom, pobjegoše Dahije na utvrdjeno ostrvo Ada-Kaleh. Bekir-paša pri jednome sastankv sa Kara Gjorgjem u Belom Potoku (južno od Beograda) predade dahije Srbima na osvetu, davši odnosno uputstvo zapovjedniku u Oršavi, Rešed-paši. Tako je Milenko Stojković mogao napasti dahije u Ada Kaiehu, postrijelja ih sve, a poodsjecane njihove glavc ponese sobom u Beograd. Krvavi kraj dahija nije doneo mira izmedju Srba i Porte. Naprotiv, borba se iznova raspiri, jer je ovaj uspjeh ohrabrio Srbe, a Porta je htjela da za.drži svoja prava na gospodarstvo. Srbi se nadahu poinoćl od Rusije, gdje ih spremno i spretno nagovarase srpski mitropolit Stratimirovič. Glas iz Rusije dodje tek u jamiaru 1805. praznik ruku, jer ni Rusija ne litjedc izaći iz svojc rezerve. Još prije obnoVe borbe obratise se srpske vodje 5. marta 1805. nadvojvodi Karlu, da objavi sultanu, da se pri naplati danka besavjesno postupa. Nekoiiko dans docnije, 29. marta, izjaviše, da se ne podigoše protiv sultana, liego da se oubrane od razbojnika, da im ne odvode žene i djeeu u ropstvo. 6. juna objavljuje Kara Gjorgje o opštem položaju baritnu Genejnu (Genevne) za nadvojvodu Karia, i kažc: — „u toir: svom položajn molinto i preporučujemo se carskoj i Vaše l’reuzvišeiiosti niiiosti, jer se ne može izmaći mudroj presudi, kojoj smo mi potpuno prikloni, za koga so mi bijemo i našu krv prolijevamo, i mi se uadamo, da će lo naposijetku carskome dvoru biti od koristi. Najposlije molimo za municiju sa najvećom himošću. Daije molimo za jednog tobdžiju i po mogućnosti jedan stari top. Sve čcino gotovim platiti. Uz Boga uzdamo se jedino n carski dvor.. —“ Ratuo dvorsko vijeće odbi tu molbu. (C. i kr. ratni arkiv. Rat tudjih vlasti.) Srbi se oviin držanjem Austrije ne dadoše smesti, ncgo poslaše u februaru 1806. jednu deputaciju u Beč. Tadanji ministar spoijuih poslova grof Stadion nije držao za umjestno, da se djelom umiješa, ma da je i Porta zatražiia u Austriji intervenciju da se urede smutnje. — „Umiješanje Austrije sasvim bi biio sposobno —reče grof Stadion u svojoj predstavci od 6. februara 1806. — ,,da potkopa čast Previšnjeg dvora, komprotnitujo ugled saine Porte, a kod Srba picbudi namjesto povjerenja sumnju, nainjesto uade oeajiwst“. — Stadion bijaše za najstrožu neutralnost. Carsko je riješeuje biio sporazumno s tim mišijenjem, te izda i zapovijest, da se austrijskom intermmciju u Carigradn dadu potrebua uputsfva, kako da j preduzme uspješno posredovanje izmedju Srba i Porte, pa odredi, da se ruskonie caru pošalje ne samo srpska molba, nego mu se i na znanjc dađe, šta je sve Austrija na to odredila. Osiin toga odrcdi car, da se 28. februara 1806. nadje njegov dvorski .tajnik Walleuburg na dogovoru sa srpskom dentiaeijom, kojoj tajnik savjetovaše, da se Srbi pritrae, dok kod Porte za njih nc poradi Austrija, da se iznadju zgodni usiovi; te joj stavi na srce, da se Srbi izrnire sa Portom. Srpski poslanici izrekoše povjcrenje u carsko posredovanje, ali moiiše, da hn se kakogod djeiom poiuogne, a bar da se prime njiitove porodice tia earsku zemlju ii slučaju potrebe. 7. marta pozva pismeno nadvojvoda Kario Kara Gjorgja i zapovjednike turskih četa, da obustave neprijateljstv;a. Car pisa sultanu, baron Stiirmer bude upučen, da pomtdi prijaielj« sku poinoć Austrije za uspostavljanje mira. Tu je ponudu Porta prijatno printila, ali'jc na nju sa odbijaujem odgovorila. Nato je nadvojvoda Karlo uputio podinaršaia Genejna (Geneyne), da dopusti većim gomiiama Srba prelaziti preko granice, ako dodju neuaoružani u Austriju, ili ako polože na granic; oružje, i ne nastane opnivdana opasnost, da će zbog uestašice u hratti i stanovima pasti na teret države. Kako u aprilu, tako obnovi Kara Ojorgje svoju moibu i u tiovembru 1806., da mu pošalju itrane, ali s obziront na ncuti aluost, a još više zbog sroskih povrjeda granice otežana bi taka predusretijlvost. Stadiou je savjctovao, da $e molba odbijo (decembar 1806. i 6. jauuar 1807.), Ali nadvojvodu Karjo rredloži. da se grad J tvrdjava Beograd zauznte, da ne bi ta važna tačka, eventualno u rukarna Rusa ili Srba posiala oružsnim mjestom, koje bl olakšalo preduzeća, koja bi daleko zalivatala i strujaJa protiv interesa Monarhije. Aii je car napomenuo, da „Kiuzeče Beograda, kojega uspjeh nije ni sigurau, u taj čas nikako vremenu ne odgovara“, jer jc i Stadiou u predstavci od 16. januara 1807. izjavio, da bi ovo preduzeće urocjilo dugotrajnlm ne neprijatuim ratom. Dok su se u Beču prepiraii oko twzora. te je i sam Napoieop bw izazvan, da reče, šta o tome misli, Srbi su već na koncu decetnbra 1806. na grad Beograd jurišali i u januaru slijedeće godine bude im kapitulacijom predana „donja tvrdjava“. A kada Srbi 7. februara 1807. osvojiše i Sabac, a turska se posada povukla u Bosnu, uvidio
je Sulejman-paša potrebu. da se preda sudbini 1 ostavi gornju tvrdjavu beogradsku 8. marta. Tako su imaii Srbi uprkos očajnog položaja dva dobra uspjeha, po kojirna bijaše vrlo neugodno dirnuto vojničko i poiitičko stanovište Austrije, što se još poveća pomoćničkoo ulogom Rusije u Srbiji. 1500 Rusa sjcVaiše se 30. juna sa Srbima kod Negotina. Sada je trebaio. da se opet zadobije utjecaj, koji je Austrija svojim dosadašnjim držanjem preina Srbiji izgubila, jer bojazan, da bi Rusija uspjela, da se ugnijezdi n Srbiji, bijaše odlučnija za bnduće držanje Moaarkije. Najprije bi na mjesto podmaršala Genejna (Geneyne) imenovau 14. juna 1807. jwdmaršal Anton barun Simbschen, Čovjek, koji poznavaše oduosc na granici kao i jezik zemlje, i bijaše zapovijedajući general u Petrovaradinu. Sto jc nadvojvoda Karlo već u 1896. godini namjcravao zaposjednuće Bcograda, izglcda da jc naglašeu u in-' strukeiji za Simbschena r*d 18. febniara 18'tS. pod: — ,,za mir i sigurnost ovamošnjili provincija od neproračunjive vrijednosti.“ — O tome treba ispitati sprcmu srpskiU kolovodja, i nabrojili 3m iinućstva, koje bi donijela Srbima pređaja Beograđa. jer r>onestalo im je hrane, kojn su trebali za svoju odbranu. Najveća brižijivost ukazuje se potrebna, da se ne promaši pravi čas za nastavak ili prekrauće pregovora.“ 5. aprila 1808. sastađe se sa Kara Gjorgjcm na kordunu Mrtva Straža, gdje Kara Gjorgje opšir.no oplsa odnošaje n Svbiji, ie zanioli, da sc ostvarc želje njegove, shioda i cijeioga naroda, koji ne smjeraju doći saino pod zaštitu carevu, nego da ne sanro Beograd već i cijela Srbija bude prisajedinjena Austriji. Ali ou postavlja slijedeće uslove: nikada se ne smije k r a 1 j e v i n a Srbija spojiti sa kraljevinom Ugarskom, nego bi morao kao sa vojnom krajinom, 513 po njemačkomc zakoiiu car njome vladati i vojmčkim predstavnlcima npravijati. Srbi mole za izdašuu pomoć u žitu i brašnu. Kara Gjorgje zaključi svoj govor rijcčhna: — „isposluj nam to od našega zakonitoga cara i oca, pa onda čini s tiama i sa Srbijom, što hočeš i misliš, đa možeš činiti sa vrsnira vojnicima, koji su svi do jednoga pripravni da podju s tobom na Carigrad.“ Već 14. aprila dubi Simbsdten uputstvo, da sa sigurnošću obeća potporti u žitu i fcrašnu, ali pod uslovom, da najprije Srbi „dađu jednu prijemIjivu i vidijivu zalogu svoje privrženosti, vjernostl i staiuosti“, — što se odnosilo na Beograd. Tako je trebaio ponoviti i privoljenjer da Srbija ne će nikada biti sjediiijeua sa Ugarskom, ni po ugarskim zakonima upravljana. U slučaju, da koja druga vlast posjedue Beograd, itna on bez pitanja u krajnjem slučaju grad zanzeti. Kada Srbi pbi\o\uo otpočeše boj sa Turcima u prclieče 1809. godinc, objavi to Kara Gjorgje austrijskom zapovjcdajućem generaiu 14. apriia, te ga još i zarnoii za nakkmost. Još je i obećao, da će granica od rata sa Francuzima „biti od ttas isto tako sigunia, kao da smo 'oba pod jednim žeziom“, iako se vojska sasvim s nje pomakne. Ali je ruski državni savetnik Rodofinikin, generalni konsul u Beogradu, otkrio tajnu pregovora izmedju Simbsciiena i srpskili vodja. Zato se moralo odustati od posjednuća Beograda pomoću Srba, te su pregovori biii prekimiti, a po upuiu Rodofiuikina upravi Kara Gorgje 18., a srpski senat 23. maja otkazno pismo Sitnbschenu. (Arkiv za austrijsku istoriju. 76. sveska.) Sjajne prolećnje uspje'ne Srba ncnadano zaustavi početkom juna 1809. poraz vojske pod Milojem Petrovićem pred Nišoni. Zato se Kara Gjorgje opet obraii početkom Juia Simbschenu za naklonost i zaštitu Austrije, ali svakako u vrijeme, kada se sudba Monarhije mjeriia na bojištu kod Wagrama. Odgovor Colioreda od 29. jula priključujc se najprlje okolišećem odgovoru Simbechenovu, l nastavlja: — „Kad god se Srbi i njiitov vodja Kara Oiorgje dosad na bilo koji način nalaziše u opasnostl i ncprilici, bijaže njiiiova oblčtta taktlka, da sc ovdaSnJem dvoru obrate ca ponudama posredpvatija i podiožeuja, koje ne samo da se ne ostvariše, nego bijaliu još i zioupotrijebijeue, da jedtioni pažnju ruskoga dvora, a drugiput Porte probndi, i tako pomutl ovdašnje odnose prema obojima. Takodje nijc Austrijskoj Kući nikaka ravnoduštio, stoji li Srbija pod otomanskim ili ruskim gospodarstvom, do-k se proširenje posljednje 6ilc duž naže granicc, kao i umnoženje dodirnih tačaka $ njome, ima smatrati u svgkom pogledu kao u najvećem stupnju ikodljiv dogadjaj *a ovdašnje državtie Utterese", (SvršRe 6 Q.) k
Bemridi Kflitoul 1 d. fieti mm. Glavno skladište za Srbiju: U vojnom prometu stojeća Ljekarna Protić, Beograd, Kralja Mllana ullca 8 .
eUsžuj« kiseRnu/
VTTOMIev
[GIESSHUBLER PRIROOMA ALKAUCNA
Traže se fSvršetak). N. 'Broj 5848 Nacković Ljubica, Pop Lukina 17; 5837 Nastić Katarina, Resavska 7; 5774 Naumovič Aleksandra, Siepa 38; 5835 Nikolić Katarina, Donja ul. 1; 6040 Nedđjković Anka F., Donja 24; 5752 Nedeliković Miieva D., Parcane; 5928 Nedeljkovič Sava i Stana, Stiška 81; 5847 Nedić Ljubica, Kralja Aleksandra 162; 5810 Nešković Darinka, Ružina 49; 6008 Nikoiić Darinka, Topčiderslu 81; 5991 Nikolić Mileva, Dušanovac; 5805 Nikolić Mileva, Resnik Nr. 32; 6003 N ! kolić Mi!:ca, Vinogradska 3; P. Broj 6017 Pajcvić Danicu, Siiska 4; 6042 6045 Pantić Marija Vojisl. udova biv. struč. fabrikc dtivana; 5981 Pautovič Milica, Hadži Djerina 9; 5980 Paunović Vasa, Braće Nedića 19; 5791 Pavlović Anka, Novo Pazarska 9; 5806 Pavlović Nataiija, Topčiderska 81; 5822 Pečić Danica, PreŠevska 22; 5994 Pejčić Magdalena, Dušauovac; 5888 Pejić Vitomir, Botanička 18; 5840 Perić Mileva, Hadži Mustafina 22; 5936 Petakovič Mara, Ružiua 7; 5977 Petković Sofija, Niška 23; 5988 Pelković Stanojka u Velikom Mokrom Lugu; 5907 Petrović Draga, Fiitoljska 111; 5875 Petrović Draga, Šajkašlca 13; 5645 Petrović Jovanka, Šumatovačka 22; 5782 Petrović Lukrccija, Vidinska 54; 5829 Petrović Marija, Trojanska 5; 5978 Pctrović Mileva, Niška 44; 5917 Petrović Persida, Dušauovac 22; 6012 Petrović Sofija, Botanička 16; 5846 Petrović Sofija, Pocerska 19; 5827 Petrović Stojanka, Makenzijeva 67; 5777 Petrović Vukosava, Sindjelićeva 20; 5967 Petrović Živka, Miloševac 110; 5896 Petrović Zorlca, Obrenovac, Valjevska 22; 5985 Popadić Draga, Miloševac 186; 5794 Popović Julka, Durmitorska 9; 5897 Popović Mihajlo, Dren — Obrenovac; 5S94 Popović Mitra, Drinčićeva 13; 5818 Popović Vukosava, Jug Bogdanova 29; 5874 Predović Hristina, Pivarska 2; R. Broj 5927- Rađojčič LepoSava, Ratarska 71; 5968 Radojević Zorka, Miloševska 221; 5955 Radojković Zorka, Dušauovac; 6036 Radovanović Katica, Obilićev Venac 27; 6035 Rajčić Živka Dimitr., Stiška ui.; 5999 R.ajković Julka, Bosanska 12; 5880 Rajković Katica, Dragačevska 27; 5998 Rajković Kristina, Bosanska 44; 5911 Rajković Ljubica, Strahiujić Bana 83; 5920 Ristič Jovan, služ. min.; 5961 Ristič Marija, Miioševac; 5811 Ristić Milunka, Starine Novaka 5; 5949 Ristić Roksanda, Sindjeiića 4; 5789 Ristič Ruža, Ojurićeva 12 ; S. i Š. Broj 5761 Sabovljevlč Juika, Lauđanova 15; 5913 Savič Milica, Mokri Lug 8; 5930 Savić Živka, Braničevska 25; 5932 Sekulić Terezija, Donja 24; 5826 Sergijević Nataiija, Ratarska 123; 6001 Simić Jelena, Kočina 37; 5921 Simonović Jovanka Save, Ritopek; 5808 Sioboda Danica, Novo Pazarska 17; 5798 Slobođa Leimsava, Mutapova 32; j 6052 Smiljanić Zivko, učit. iz Liplja, Gornji Miianovac; 5866 Sokolović Draga, Sveštenička 3; 5819 Spajić Jovanka, Takovska 88; 6000 Spasić Katica, Prištinska 1; 5909 Spasić Teodora, Vinogradska 12; 5754 Stamenković Paraskeva, Rasinska 23; 5974 Stanković Danica, Katanićeva 19; 5832 Stanković Hristina, Slavujska 17i 5965 Stanković Mica, Miloševska 291; 5795 Stanković Mileva, Grčića Milenka 8; 6015 Stankovič Natalija, Kočiua 22; 5833 Stanković Suzana, Vardarska 20; 5995 Stanković Vuka, Dušanovac; 5872 Stanković Vukosava, Dušanovac, Kumodraška 281; 5802 Stanković Zorka, Miltšića 2, Novo Grobije; 6007 Stanojlović Jeletia, Kiriia i Metodija 31; 5867 Stanojevič Mauja, Deiigradska 24; 5996 Stavenov Jdena, Dušauovac; 5871 Stevanović Jovauka, Princ Evgenija 32; 6047 Stevanović Leposava udova l djeca Slevana, Beli Potok; 5783 Stefanović Ljubica, Kirila i Metodija 18; 5954 Stefanovič Zorka, Dušanovac; 5890 Sterić Jelcna, šumadijska 21; 5830 Stojadinović Aleksandra, Suma* tovačka 50; 5793 Stojanović Marija. Šljivarska 15; 5771 Stojanović Mileva, Brdska i. Stari Senjak; 5758 Stojanovič Miiica, Šljivarska 17; 5873 Stojilo* vič Ilinka, Skenderbegova 3; 5858 Stojković Julijana, Dragačevska 42; 5820 Stojković Mileva, OJurgjevo Brdo 11/12; 6011 Stojlević Hristitia, Ratarska 82; 6027 Stokić Ružica, Fruškogorska 10; 5852 Stošić Milka, Takovska 58; 6039 Subašić LJuba, Kralja Aleksandra 152; 5780 šafar Ružica, Kriišedolska 18; 5983 Šandorović Danica, Vrtljarska 68; 6022 Šencr Marija, Šuinadijska 67; 5887 Šenvizner Marija, Bosanska 6: 5757 Svedlć Milka, Aval* ska 10; T. Broj 5797 Tasovao Mliica, Kralja Aleksandra 112; 5765 Tatlć Draga, Klriia 1 Metodija 33; 5781 Taušanović MiHca, Vaivode Protića 15; 5946 Terzić Rakila, Vinogradska 15; 5933 Todorović Nastasija, Kraljevića Marka 12; 5753 Tomić Jelena T. Žarkovo; 5956 Trajković Aleksandra, Dušanovac; 5905 Trajković Marija, Dttševna Bol-
Broj 81. nica; 5860 Trpković Milica, Smiljanićeva 63; ,• U. Broj 5986 Urošević Dauica, Pojj Taškova 149; 5815 U^sević Sofija, Bitoljska 2; V. B«)j 5859 Vasiijević Dragutin, Pozorišna 47; 5899 Vasiljević Josif, Makenzijeva 74; 5937 Vasiljević Mica N„ Staro Crkvcna 45; ,5862 Vasiljević Zorka, Poljska 4; 5851 Velić Danica, Šumatovačka 7; 5934 Veselinović Ivana, Stiška 94; 5935 Vigijer Julijana, Zorina 32; 5879 Vidaković Zorka, Prote Mateje 29; 5972 Virdović Poieksija, Novo Pazarska 9; 5952 Vučović Kosara, Mustafa Pašina 23; 5817 Vnković Zivka, Bitoljska 56; Z. 1 Z. Broj 5889 Zapletić Angelina, Botanička 16; 5854 Živanovič Katarina, Vodovođska 10; 6021 Zlatanović Bosiljka, Staro Crkvena 10; 5971 Ziatić Mira udova, Nova Varoš (Sandžak); 5997 Zivanović Mileniia, Đušanovac; 5969 Živanović Ristosija Svetozara iz Vlaške, srez kosmajski; 5969 Zivić Katica; Miioševac 181; 5962 Zivković Katarina, Miloševac. II. g. Miši Nikoliću, načelniku željezničke direkcije, Kralj Milutina u!. broj 36; Gvozdić Vladimir, mašinovodja; Janković Svetozar, vozovodja; Kralovec Emii, inspektor; Lauger Martin, nadzornik mostova; Staniševska Ljnbica, zvaničnik.
Vijesti iz unuirašnjosti Obreuovačka Banja. Pišu nam iz Obrenovca: Idufa proijetnja sezo.ia obradovrće ras j š j dc m novitelom. Pozualo je, đa je od prije petnaest godina u ce t u Ob.eaovia pro nadjen, istraživanjcm arterskoz b mra', Ijckoviti siunpoioviti izvcr. Na toj vaDjem samih gradjana ovo varo’i rekia;miran je isti izvor, ali je uspjeh rekla.me bio nogativaa, ma da je jjekovltost vođe vr!o dobro poznata on'ma, keji su po savjetu ljekara đolazili ovamo radi' liječenja reumatizma. K .ko je s 'da sti\.čnim ptijegledom izvršena an li a i tcga izvora, to će njegova blagotvorncst u buduće biti više ekspioatisaaa. Istovremcno, poslije anaiize, p eduzeta su mjere za uiedjenje banje, kcji ćq ol aprila primati na liječenjc i gradjaastvo.
Malsns djarojčfce 1 sve dame dcbivaju nježnost I svježiuu kože, ako upotrebljavaju Dfana Alabssier puder I Dlana Crćme iVala ooza UI tontić K 2.— Vclika ćoia K 4.fcojl se mogu posvuda đobltL Glavno prodavalištt: N Diena ,< Handets A. <5. Dueepest V. N4dor utca 8. 3
EKSPOmilM PEŠTHHSRE-SSIIItSRE KOMERCIALNE BANKE U BEOGRADU KNE2 MIHAJLUVA 50. GLAVNA UPRAVA C. t K. MONOPOLA PETROLUA I IIPiRITA Bavl se svima bankarskim poslovima, pošfljkama novaca tz AustroUgarske i za Austro-Vgarsku, savezničke i neutralne države. SpedjalRO odželmle ga silžagžča novaca ratnian larobljenid«na 1 inter niranlma. Prima uloge 1 obavlja mijenjanje novca po najkulantnijim dnevnim kursevima. Zusefliifi ofljeienje a roflo m m vrsie trsov. poslovs. n flSBOVBG elovnlcn I prićnve ri 232,080.600 flrBML | [
Nešić, izvještava duuunu pulrešen, naprasnu smrt svoje mi!e, neprežaljene žene t LENKE rodj. AL. GOJA Pogreb će biti sutra u subotu u 2 sata poslije podne. Beogted,
1. tebraara 1918. Drinilćtva 10.
_