Bitef

ČOVEK KOJI JE POBRKAO SVOJU ŽENU SA ŠEŠIROM Kamerna opera Michaela Nymana u novoj produkciji koncertnog izvodenja s video filmom Opera je zasnovana na studiji о oboljenju vizuelne agnozije neurologa Olivera Sacksa, Priču su adaptirali Michael Morris, kompozitor Michael Nyman i autor libreta Christopher Rawlence. Premijera je bila 1986. U Institutu savremenih umetnosti (ICA) u Londonu. Kao scensko delo mnogo puta je izvođeno s različitim kamernim sastavima u Britanijji, Americi, Austral iji, Norveškoj. Tokom 1999, trajala je i evropska turneja pozorišne produkcije trupe iz Francuske, koju je režirao Peter Brook, Oliver Sacks je najpoznatiji pisac studija iz neuroiogije koji je svojom Studijom о encefalitisu i pokušajima lečenja pobudio značajnu pažnju javnosti. Та studija poslužila je kao osnova za film Buđenje s R. Wiiiamsom i R, De Nirom snimljen 1989. godine. Kamerna opera traje 58 minuta orginalno je snimljena za CBS Masterworks 1988 (sada Sony Classical) i osim troje pevača učestvuju i Michale Nyman (klavir i muzičko vođstvo) i članovi njegovog sastava. Snimljena je i verzija TV filma u produkciji ICA iz Londona, 1987/88. Libreto je zasnovan na opisu pojedinačnog slučaja perceptivnog haosa, budud da je ree о izmenjenom vizuelnom opažanju predstavljenom kroz neurološke studije о obolelom nastavniku muzike Dr P. Stvaranje i oslonac u vizuelnoj agnoziji Dr P. moguée je samo u očuvanom sećanju na strasne Šumanove pesme. Nymanu je to uporište za kamerni muzički tok, jer putem raznovrsnih varijacija Šumanove muzike stvara odraz junakove percepcije. New Moment Ideas Campus produkcija kamerne video opere nadrasta scensku postavku pripovedne tenzije o saznavanju stepena vizuelne agnozija oboleleog Dr P. Stapanjem

pripovednog toka pevanog na engleskom jeziku i koncertnog izvodenja s video filmom tokom cele opere, ova dramatična i povremeno duhovita priča odstupa od toka analize poremećaja opažanja. Putern aktivne vizuelne pozadine ona otkriva čitav skup opažajnog iskustva koja postoje i odnosu individualnog i kolektivnog, regionalnog i globalnog, BIOGRAPHY When Michael Nyman published his study Experimental Music: John Cage and Beyond (1974, reprinted 1999), he could hardly have foreseen his own contribution to that 'beyond 1 . Disaffected with the then current orthodoxies of international modernism, Nyman had abandoned composition in 1964, preferring to work as a musicologist, editing Purcell and Handel, and collecting folk music in Romania. Later he wrote criticism for several journals, including The Spectator, where, in a 1968 review of Cornelius Cardew's The Great Digest, he became the first to apply the word 'minimilism' to music. That same year, a BBC broadcast of Steve Reich's Come Out opened his ears to further possibilities, and a route back to composition began to emerge. In 1968 he wrote the libretto for Harrison Birtwistle's 'dramatic pastoral' Down by the Greenwood Side. Later, Birtwistle, by now Musical Director of the National Theatre (London), commissioned him to provide arrangements of 18th century Venetian songs for a 1976 production of Carlo Goldoni's II Campiello, for which Nyman assembled what he would describe as 'the loudest unamplified street band' he could imagine: rebecs, sackbuts, shawms alongside banjo, bass drum and saxophone. Nyman kept the Campiello Band together after the play's run had finished adding his own propulsive piano-playing to the mix, A band needs repertoire, and Nyman set about providing it, beginning with In Re Don Giovanni, a characteristic treatment of 16 bars of Mozart. The band's line-up mutated, amplification was added and the name changed to the Michael