Delo

292 Д Е Л 0 Ја. Шта бисте више ценили од овога двога: или, да је био добар човек, као Бријасон, или као Варбје, и да је рађао редовно сваке године са својом женом по једно законито дете, као добар муж, добар отац, добар стриц... добар сусед, частан трговац, али нншта више; или да је био варалица, неверник, славољубив, завндљнв, неваљао, али писац Андромаке, Британикуса, Пфигеније, Федре, Аталије? Он. Што се њега тиче, тако ми вере, можда би више вредео у ирвом случају. Ја. Чак и много впше него што вп мислите. Он. Ох, ох, ето, ви опет! Ако кажете нешто добро, значи да смо луди или случајно надахвутп. Као да сте само ви то могли увидети; да, господине филозофе, ја се тако исто у томе разумем, као што се и ви разумете. Ја. Да видимо, па лепо, зашто он?... Он. Зато што сва она лепа дела што их је написао, нису му донела ни двадесет хиљада франака, а да је био добар трговац свиле у улици Сен-Денис или Сен-Оноре; да је био добар бакалин на велико, апотекар добрих муштерија, он би нагомилао огромно богаство, и онда не би било жеље која му се не би испунила; зато што би с времена на време уделио по коју пистолу каквом беднику, као што сам ја, који би га натерао на смех, а покаткад му и лепих девојака довео; и зато што бисмо имали изврсних обеда код њега, играли на велике суме, пили изврсног вина, изврсног ликера, кафе, што бисмо правили излете у пољу. Па видите да се у томе разумем. Ви се смејете? Али допустите ми да кажем: то би било боље за његове присне пријатеље. Ја. Нема одговора, само ако на нечастан начин не бп употребио то велико богаство, стечено правичном трговином; ако би од своје куће удалио све оне коцкаре, све наразите, све оне одвратне удворице, све ленштине, све некорисне безаконике, и ако би шегртима наредио да батинама иремлате услужног човека који на разне начине бодри мужеве који се гаде уобичајеног сношаја са својом женом. Он. Премлатити, господине, премлатити. Нико не може никога да премлати у вароши, која има добру полицију. То је часно место; ту чак и многи племићи живе. Па на шта дакле хоћете да се употреби новац, ако не на то да се прибави добра храна, добро друштво, добро вино, лепе жене, уживања сваке