Delo

348 Д Е Л 0 Шујс^и Па кад тако хоће — шта да се ради? Шчербати Кад је тако, браћо, ми ннсмо власнп Пречити му вољу. ШеремеКев И ннсмо власни! Татишчев (старац) 0 Пасхи ће бпти двадесет лета Како нам Господар намеран беше Да, као и сада, бдрине иресто !И да у предграђе оде из Москве. Узбуни се народ! Одлучисмо се Да пођемо за њим и молпмо га. II нођосмо. — Цар нас сурово прими. У почетку не хте ни да нас чује, Ал’ пристаде потом: дође у Москву II настави опет да влада. Сици(и Јесте! 'Л тад — „опричнике“ створи. Сви знамо. Татишчев Не дај, Боже, опет то страшно време! Ал’ ето без Цара било би гбре: Јер нас би камењем тукао народ; Русија би грезла, те би нам Немци, Татари, Пољаци одолет5 могли, Ако сад међ’ нама не буде слоге. Сиц^и А дивна је сада слога међ’ нама! Шујсци (Т а т и ш ч е в у) •Зашто тако збориш, бојару ?