Nova Evropa

_Каџбе i listovi,

- ___Filozofski i pedadoški prijevodi G. Milana Ševića.

Da se filozofska djela, iako ne mnogo, prevode u svijetu, poznato

je, Posebno je pitanje. što u filozofiji može da znači »lilozoiski prevoditi«, tojest što znači dobro a što loše filozoiski prevoditi, Naposljetku, sasma je posebno pitanje: što li znači u nas dobro tilozolski prevoditi, Prijevodi G, Ševića, u nas amo na zapado-jugoslovenskoj strani gotovo i nezamjećeni, pokazuju dosta jasno, kako se i u nas može do bro filozoiski prevoditi. I to dobro prije sveda u izboru, a onda i po načinu, Ne bez neke sentimentalnosti spominjem; kako sam u ranoj mladosti s užitkom čitao G. Ševićev prijevod Luja Favra: »Naučni duh i naučni metod«, Odonda, koliko mi je poznato, G. Šević prevodi stalno, iz raznih jezika, i to većinom kraća, ali ipak reprezentativna djela prvih Шохоја 1 редабоба. Ža našu širu publiku, koja se tek posljednjih godina počela da Би ха НШохонји {ali joj omama od naše nametljive »lijepe« literature ne da još uvijek da se pravo razbudi), za tu publiku prijevodna nam je literatura prijeko potrebna. Pored dosta loših rabota, prikupilo se već nešto rada i od frajne vrijednosti, Beograd i Novi Sad prednjače, dok je Zagreb na toj gredici vrlo malo uradio, __ G. Šević pokušava da formira iznova svaku misao u naš jezik, i ne prenosi tek »prevedene« rečenice, Nastaje, često, ulisak kao da je sam pisac pisao na jugoslovenskom, Teorijski, ja držim da drugačije i nije moguće prevoditi, ako će misao da bude organički adekvatno izrečena ponovno na našem jeziku, na naš način. Jlnače imade samo još jedno pravilo: ostaviti original u poštovanju na miru, — :

U najnovije vrijeme, izdao je G, Šević nekoliko prijevoda na koje hoću ovdje da upozorim, Tako su godine 1921 izašli prijevodi Vuntovih studija: »Mozak i duša« u »Pedagogijskoj knjižnici«, koju uredjuje G, Šević (kao sveska XI, Beograd, izdanje Rajkovića i Ćukovića); »Predstava, čustvo, i volja« (sv, XIII, i XIV, iste · knjižnice}o »Zadaci eksperimentalne psihologije« {sveska XII, iste knjižnice), Dalje od Ed, Klapare da (Claparede): »Peđagogija Džona Duia« (Dewey-a) još godine 1920 (sveska :IX, iste knjižnice), i od Oskara Brauninga ({Browning} »Istorija pedagogije« (drugo izdanje, Beograd, »Napredak« 1921), Prva sveska (1908) pomenute knjižnice bila je donijela od Vilhelma Diltaja (VW. Dilthey, profesor berlinskog univerziteta) »O močućnosti pedagogijske nauke od opšte vrednosti«. Treća sveska donijela je (opet još 1908) »Opštu pedagogiju« od Paula Natorpa, i to prvi deo: »Postavljanje osnove«,

Jedan od najznainijih i najpoznatijih prijevoda G. Ševića jesu svakako »PFilozofijski problemi« od Haralda Hefdinga (Нона тв), prvi put (neuredno štampani) izdani u Zagrebu 1921, a sad nedavno (1920) u drugom popravljenom izdanju {kod Cyvijanovića, m Beogradu). Vlad. Dvornikhović.

192