Nova Evropa

Ekonomist Fišer {Irvins Fisher) može se, po svome bivšem 1 tekućem radu, s pravom smatrati vodjom ovih »stabilizatora« ciena,

Ko je taj Irvmg Fisher? Fišer je profesor ekonomije na бјазоу ој univerzi Jel (Yale, u New Haven), u državi Connecticut, na nekih 150 km od Njujorka, Zenit njegove slave рада negdje oko septemibra godine 1929. Za nješa se naime tvrdi, da je duhovnim ocem one znamenite berzovne spekulacije koja je famatizovala Ameriku od godine 1922 pa do oktobra 1929, Fišerovi vanredno optimistički ı česti novinski izvještaji O Vrijednosti dionic4 bili su pravi biber za nozdrve spekulanata. Naravno da se njemu damas pripisuju хазјибе lošeg pronoka. Sve do prije dvije godine, Fišerov imdeks cijena imao je takoreći službeni žig; danas se taj mdeks nigdje ne kvotira, Ali, ı prije krize i tijekom krize dosta je pažnje na sebe privukla TFišerova teorija o stabilizaciji cijena, Srž je ove teorije takozvani »kompenzovani« dolar (»compensated dollar«), Plan je po sebi jasan i Jednostavan, Današnji dolar vezam je za tačno odredjenu količinu i finesu zlata, Taj zlatni dolar neka se zamijeni za papirni dolar, koji će doduše biti plativ u zlatu ali ne u stalnoj količmi, poput današnjih papirnih novčanicA, već u promjenljivoj množini zlata, koja će zavisiti od cijena ljudskih potreba — sirovin4, fabrikata, životnih namirnic4, Kad504 је tendenca cijenama da rastu, dolar bi se odmjenjivao većom količinom zlata, koja bi automatski cijene prisilila na uzmak, Obratno, kad cijene padaju, papirni dolar imao bi se rasteretiti od stanovite količine zlata, čime bi cijene dobile rastuću tendemcu, Zlatna sadržina papirnog dolara dala bi se od časa do časa odredjivati na osnovi sveukupnog mdeksa cijena,

Odista, izgleda da bi ova akrobatska шта дојага одбоуаrala svrsi, da Je Amerika ono što Amerikanci žele da bude svijetom za sebe. Nepremostive zapreke ovakovim koncepcijama stavljaju uski trgovimski i finansijski odnosi Amerike s ostalim svijetom. Neizbježiva pretpostavka ovakoj praksi jeste, da bi svaka privredno organizovana država morala usvojiti ovaj novčani princip, a nesamo Amerika, A kad bi to i bilo moguće, valjalo bi uvesti zajednički svjetski mdeks cijena, što Je, bar kod današnjih velikih razlika u cijenama, prosto nemoguće i nelogšično., Osim toga, u suštini ovakova stamdarda izmjene dobara leži pošibao samovoljne manipulacije, a prema tome i spekulacije, do najvećih gramica,

Engleski ekonomist Kens (Maynard Keynes) drži, da su centralne banke bolje nego iko u stanju da uplivišu na cijene. Formula koju Kens predlaže jeste takozvano »prilagodjivanje kredita« (»managed currency«), a imala bi da iskoristi poznatu relaciju izmedju množine bankovnih kredita i općeg stanja pri-

321