Nova Evropa

Trojni savez. (Diplomatska istorija Austro-nemačko-italijanskog Saveza.) 1

Politički i vojni savez izmedju Austro-Ugarske, Nemačke, i Italije, ozvaničen od strane javnog mnenja pod imenom »7Triplice«, zaključen je bio u Beču 20. maja 1882. Redakciju Saveza i njegovo parafiranje izvršili su: Kolnoki (Austro-Ugarska), Rojs (Nemačka), i Robilant (Italija). Obnavljanje Saveza izvršeno je, u dva maha, svake pete a zadnja, dva puta, svake desete — godine:

1) u Berlinu: Češenji, Bizmark, i de Lone (20. II. 1887), 2) u Berlinu: Češenji, Kaprivi, i de Lone (6. V. 1891), 3) u Berlinu: Češenji, Bilov, i Lanca (28. VI. 1902), i 4) u Beču: Berhtold, Čirski, Avarna (5. XII. 1912).

Pored ovog zajedničkog saveza u troje, Italija je, prilikom njegove prve obnove (1887), zaključila sa Nemačkom i Austro-Ugarskom i posebne bilateralne ugovore, od kojih se austrougarsko-talijanski ugovor odnosio isključivo па Balkan i na pobrežje i ostrva u Jadranskom i Jegejskom Moru. Kad je došla druga obnova Trojnog Saveza (1891), u njega su ugovarajuće strane unele i ove posebne talijanskonemačke i talijansko-austrougarske ugovore. Ovaj poslednji unesen je bio u opšti ugovor pod tačkom 7. A prilikom likvidacije Aneksijone Krize (marta 1909) — kad se AustroUgarska dobrovoljno odrekla Novopazarskog Sandžaka —, ona je (koncem iste godine) zaključila s Italijom, verovatno po Želji ove poslednje, naknadni tajni sporazum, koji uglavnom objašnjava i dopunjuje baš taj S 7, budući da se dotadanji sfafus quo na Balkanu proširivao sad i na Sandžak. . Vredno je napomenuti, da je, na tri nedelje pred treću obnovu Saveza (4.VI. 1902), Talijanski Poslanik u Francuskoj (Torinieli) dao, pred Delkaseom, francuskim Ministrom Spoljnih Poslova, ovu poverljivu izjavu: »Ja sam opunomoćen od strane Njegove Ekselencije G. Prineti, da saopćin Vašoj Ekselenciji telegram, u kojem mi Ministar Spoljnih Poslova Italije potvrdjuje, da u obnovi Trojnog Saveza nema ničega neposredno ili posredno neprijateljskog prema