RTV Teorija i praksa
vrijednost ne prelazi lokalne okvire, koja može da izazove ili zadovolji interes čovjeka samo kao gradjanina te, uže zajednice, koja može da utiče na njegovo ponašanje samo u toj užoj zajednici, koja mu može poslužiti da ostvari svoje pravo u toj zajednici ili izvrši svoje dužnosti najprije u njoj, onda je lokalna radio-stanica ona informativna institucija koja je u stanju da pruži takvu informaciju i koja je u stanju da pruži odgovarajuču sumu takvih informacija. Trajanje programa lokalnih radio-stanica ograničeno je na popodnevne i rane večernje sate (zbog metnji koje u noćnim satima, kada se signal prenosi preko jonosfere, mogu da čine drugim radio-stanicama koje na odredjenoj udaljenosti rade na istim frekvencijama), a najveće ograničenje su sredstva koja obično mogu da pokriju program od nekoliko sati trajaja. Lokalna radio-stanica u jednoj ili dvije informativne emisije od po deset minuta dnevno može da prihvati, oblikuje i emituje sve činjenice, podatke, probleme i pojave lokalnog karaktera, radi čega se, ustvari, i osniva. Republička radio-stanica može da prihvati i emituje samo mali dio toga i to samo one informacije koje po svom karakteru i sadržaju nose ili prenose iskustvo. Regionalna radio-stanica bi, takodje, morala vršiti prilično oštru selekciju. Vremenska ograničenost trajanja programa regionalne stanice javljala bi se kao faktor koji zahtijeva tu selekciju, naravno, pored drugih faktora takvog smjera. Prema tome, gradjanin komune ne bi mogao preko nje, a to u ovom slučaju znači ne bi mogao uopšte dobiti potrebnu sumu lokalnih informacija i time bi ta regionalna stanica izgubila, negirala osnovni motiv svog pokretanja, a komune, pa čak i ona u čijem centru djeluje ta stanica, ne bi imale ono što im je potrebno. Kao što se vidi, zalaganje za to da po pravilu svaka opština ima pravo na svoju lokalnu stanicu, može se braniti i teoretski i praktično. Uz sve to, ako smo se odlučili da informativni, prema tome i radiodifuzni sistem saobražavamo političkom sistemu, onda je jedino ispravan takav pristup. Naime, po Ustavu su opština, republika i Federacija centri konstituisanja i ostvarivanja društvenog i pojedinačnog interesa, a sistem informisanja, odnosno njegovi dijelovi moraju se naslanjati na te centre. Prema tome, Ustav, što će reći naš politički sistem, ne pozna regiju ni regionalni centar. Polazeći od toga u toku 1973. je izradjen a u 1974. godini i usvojen frekventni plan Bosne i Hercegovine koji predvidja frekvencije za sve komune (samo u rijetkim slučajevima za dvije ili tri komune dodjeljuje jednu frekvenciju) i tako im stvara uslove da onda, kada osjete
60