RTV Teorija i praksa
usmerena ka novim mogućnostima izražavanja i nastojanjima da se razviju nove metode sinhronog delovanja; slike i zvuka, crteža i zvuka, igranih i crtanih filmova, manjih i većih dramskih celina. Kombinovanom upotrebom ovih metoda aktivirano je više sredstava usmerenih na ostvarivanje utvrđenog obrazovnog cilja. Pri izradi TV serija stranih jezika zanimljivost sadržaja postala je veoma naglašeno načelo (niko ne može obavezati gledaoca da prati nezanimljivu emisiju) kao i izraz shvatanja prednosti koje ima televizija kao medij. Ali, umetnička, dramaturška, filmska i glumačka sredstva mogu biti - i jesu - dragocen podsticaj da se uči. Ako se nema uvek na umu svrha programa, odnosno obrazovni cilj u odnosu na koji je sve ostalo samo sredstvo - umetnička forma emisije može postati delo za sebe, koje če imati samostalnu vrednost i čar, rado biti gledano, međutim, neče podsticati na učenje. Iz TV produkcije poznato j e da mnogo puta ova opasnost nije bila izbegnuta. Otuda su, po umetničkim vrednostima, postale poznate neke T\ ? serije koje su veoma malo doprinele učenju jezika. Među dokazane mogućnosti primene sredstava TV medija u nastavi stranih jezika možemo svrstati dijalošku metodu učenja povezanu sa životno uverljivim situacijama, razvijene metode kontakta sa gledaocima i nove metode uvežbavanja audiovizuelnog pamćenja. Najveći deo TV nastave stranih jezika, u proteklom periodu, emitovan je sredstvima televizije „otvorenog kruga . To je bilo uslovljeno stepenom tehnološkog razvoja, ali je odgovaralo i prvobitnoj programskoj orijentaciji. Pre svega, televizija otvorenog kruga” upućena je širokom auditoriju, može se masovno koristiti. Zatim, prvobitne i najhitnije potrebe u TV učenju stranih jezika nisu zahtevale specijalizovane već opšte programe stranih jezika. Najzad, nove televizijske tehnike koje bi omogućile usklađivanje programa jezika sa uže preciziranim potrebama - još nisu bile pripremljene za širu primenu. Stoga, u proteklom periodu, u TV programima stranih jezika rasu mogli biti ostvareni sledeći pedagoško-didaktički ciljevi: 1) veća raznolikost, raznovrsnost programa; 2) prijem i korišćenje programa po želji, u vreme najpovoljraje za grupnog iii individualnog korisnika, 3) neograničene mogućnosti ponavljanja svakog detalja televizijske emisije; 4) uštede u osoblju, vremenu i materijalu.
64