RTV Teorija i praksa

vremenu unutar radio-dramske radnje mi na ovom mestu nečemo govoriti. Sve do sada rečeno o btti. vremena radio-drame može se, u najkračim crtama, ovako reinterpretirati: Jedna od temeljnih kategorija radio-dramskog umetničkog dela je vreme. Kao i mxxzičko, i radio-dramsko imietničko delo je procesualnog karaktera. Radio-dramsko vreme je fenomenalno, kvalitativno određeno vreme, koje mi percepiramo sa neprestano nove vremenske tačke gledišta, ali uvek samo u jednom vremenskom aspektu. U tom smislu mi kažemo da se sadašnji trenutak radio-dramskog umetničkog dela i sadašnji trenutak slušaoca - poklapaju. Istovremenost konkretizacije i akta percepiranja označava, dakle, način bitka estetskog opstojanja radio-dramskog umetničkog dela, Dalekosežniju posledicu ovakvog stanja stvari Hans-Georg Gadamer ovako sagledava i opisuje: „Onako kako je paparusija, apsolutna sadašnjost, označavala način bitka estetskog bitka i kao što je umjetničko djelo ipak posvuda isto gdje god bilo takve sadašnjosti, tako je i apsolutni trenutak u kojem je posmatrač istovremeno samozaborav i posredovanje sa samim sobom. Ono što ga iz svega izbacuje istovremeno mu vrača cjeHnu njegovog bitka.” 23 RADIO-DRAMSKO MIŠLJENJE: NEKOLIKO ZAVRŠNIH NAPOMENA Autorefleksija radio-dramskog umetničkog dela jeste mišljenje o njegovoj suštini iz njega samog Več na osnovu rečenog može se zaključiti da je radio-dramsko mišljenje

23 Hana-Oeorg Gadamer, Istina i metoda, „Vesetin Maslcša”, Sarajevo, 1978, »tr. 158.

33