RTV Teorija i praksa

Radoslav Lazić

KROZ FILM KA TELEVIZIJI

Boro Drašković, Ogledalo, rediteljske beleške, „Svjetlost", Sarajevo, 1985, str. 295.

Reditelj Boro Drašković ponovo se oglašava kao pisac svojevrsnom knjigom Ogledalo u kojoj nudi čitaocima eseje o filmu kao umetnosti i mediju televizije, kao što je to činio i u svojoj Promeni i Lavirintu, govoreći o estetici režije i svekolikog scenskog stvaralaštva. Otuda autor nameće čitaocu visok kriterij razumevanja, a pre toga prevrednovanje ukupne filmske baštine i njenih savremenih postignuća. Kao reditelj Drašković preferira istinit iskaz, precizan u značenju, daleko od svake estetizacije. On režira „presnu stvamost” i iznad svega istinitu akciju, stvaran dramski sukob. Rečju, režira istinu! Slično čini i kao pisac eseja, bruseći ih traga za elipsama. Za najkraće mogućno vreme reći najviše što se može. Utopijski zahtev svakog istinskog stvaralaštva. Kao pisac ne referiše, već interpolira, asocira izlažući svoje autorske opservacije. Govoriti-'o režiji znači uvek govoriti o stvamosti. I upravo taj stvamosni aspekt svoje umetnosti i svoga mišljenja o umetnosti Drašković nikad ne gubi iz vida. Davno je još rečeno: sve je režija. Preporućiti Draškovića Ogledalo izabranom čitaocu predstavlja zadovoljstvo i znači ukazati na autora pozorišnih predstava, reditelja filmova i pisca knjiga koji je u jugoslovenskoj savremenoj umetnosti jedna ođ središnih ličnosti umetničkog, estetičko-kritičkog i esejističkog i posebno umetničko-pedagoškog stvaralaštva. ~U stvari, ogled o filmu ne bi trebalo oblikovati rečima nego filmom” - smatra Drašković. Prirodno da rediteljsku

232