RTV Teorija i praksa

zastupljena znatno iznad proseka (Slovaci, sa 72%), dok su pripadnici triju nacionalnosti koje su u Vojvodini najbrojnije (Srbi, Hrvati i Mađari) među slušaocima zastupljeni oko proseka, a pripadnici dveju narodnosti (rumunske i rusinske) manje od proseka. Programe lokalnih radio-stanica ne prati više od trećine anketiranih Vojvođana (36%). Ovaj procenat je nešto manji od procenta onih koji lokalne vojvođanske radio-stanice nisu slušali, a žive u opštinama koje nisu pokrivene programom svoje lokalne stanice (40%), a nešto veći od procenta onih koji lokalni radio ne slušaju, a žive u opštinama pokrivenim programom svoje lokalne stanice (25%). 2 Među onima koji uopšte ne slušaju programe lokalnih radio-stanica u Vojvodini češće se od ostalih pojavljuju najstariji i najmanje obrazovani ispitanici, ali i pripadnici rusinske narodnosti. Međutim, 1988. godine su se među onima koji ne slušaju lokalni radio u natprosečnom broju pojavljivali studenti u I grupi naselja (naseija sa teritorije opštine za koju neka lokalna stanica emituje svoj program) odnosno rukovodioci, stručnjaci i umetnici, najstariji i najobrazovaniji ispitanici i Rusini u II grupi naselja (naselja sa teritorije opštine za koju neka lokalna stanica emituje svoj program). Većina slušalaca lokalnog radija u Vojvodini (87%) prati, osim lokalnih, i programe republičkih i pokrajinskih radio-stanica. Najviše njih (skoro polovina) - među kojima su češći od proseka službenici i Rusini - prati Radio Novi Sad i Radio Beograd. Oko petine, uglavnom podjednako iz svih kategorija zanimanja, starosti, obrazovanja, pola, ali najviše pripadnika naroda srpskohrvatskog maternjeg jezika, prati samo programe Radio Beograda, dok desetina među kojima su u natprosečnom broju zastupljeni pripadnici narodnosti, poljoprivrednici, lica sa nepotpunom osnovnom školom i stariji od 65 godina prati samo Radio Novi Sad. Programe drugih

2 Svi podaci u ovom tekstu koji se odnose na istraživanje iz 1988, godine navedeni su prerna: Turčan, 1988.

61